Met je dochter ondernemen: ‘Ik dacht eerst: wat moet ik met haar?’

Van haar eenmanszaak een tweemanszaak maken met haar dochter? Nee, dat nooit, dacht aankoopmakelaar Mariet Kamphuis – van Gameren (ikzoekuwhuis.nl) uit Bruchem. ‘Wat moest ik met haar?’ Totdat…

Emmely Kamphuis (29)

‘Dames, dames, kan het wat rustiger? Dat riep mijn vader laatst naar boven. Mijn moeder en ik hadden een discussie over een klant die zijn opdracht terugtrok. Zij vond dat we daar geen factuur voor hoefden te sturen. En ik vond van wel. Zulke zaken bespreken we ook weleens tijdens het avondeten. Mijn vader is dan blij dat hij de volgende dag weer naar zijn werk kan. Maar naast dat soort discussies, gaan we samen als een speer. In de beginjaren, zo rond 2007, ‘deed’ mijn moeder 12 huizen, vorig jaar waren het er samen met mij ongeveer 90. Ik zit wat meer op de cijfers, mijn moeder heeft het netwerk. We vullen elkaar perfect aan.’

‘Na de havo deed ik de hotelschool, liep stage in mooie hotels, en begon mijn loopbaan als arbeidsbemiddelaar bij de Jaarbeurs. Zélf dingen regelen en indelen, zonder al te strakke kaders, dat past goed bij mij. En dan kan ik hard werken. Een baan bij een groot ketenhotel, waar het alleen maar ging om zoveel mogelijk tafels vullen op een avond, was het dan weer niet. Ik was daar vreselijk ongelukkig.’
‘Ik gedij het best bij vrijheid. Mijn sterrenbeeld is ram en dat klopt helemaal: ik moet overal tegenin gaan. En overal iets van vinden. Dus ergens werken waar ik mijn mening niet kan geven, paste totaal niet bij me.’

‘ze kon me geloof ik wel wurgen’

‘Mijn moeder wilde eerst niet samenwerken. Ze vond die stap te spannend. En dat snapte ik ook wel: ook zij vond dat haar vrijheid een groot goed, was al 15 jaar geen collega’s gewend. En had mijn vader, met wie ze vanaf haar 16de samen is, als achtervang mocht het ooit mislopen met haar bedrijf. Ik heb geen relatie, dop mijn eigen boontjes. Maar heb wel een hypotheek en een auto. Als ik klaagde over mijn werk, zei mijn moeder: ‘Het leven is niet 24 uur per dag leuk.’ Nee, dacht ik toen, maar toch zeker wel minimaal de helft van de tijd. En dat is het nu ook, samen met haar. In het begin zei een verkopend makelaar dan weleens: ‘Ach, mag jij je mama helpen?’ Gelukkig weten ze nu heel goed met wie ze te maken hebben.’

‘Mijn moeder staat altijd voor iedereen klaar, luistert heel secuur, en geeft dan precies op het juiste moment goed advies. Ze is echt een rots in de branding voor veel huizenkopers, die haar perfect weten te vinden. De keerzijde is dat ze altijd ’s avonds aan het werk was. En erna op apegapen lag. Toen we samen begonnen, zei ik: ‘Dit gaan we dus niet meer doen.’ De eerste keer dat ik een klant vertelde niet ’s avonds te willen afspreken – ook omdat bezichtigingen gewoon altijd overdag zijn – kon ze me geloof ik wel wurgen. Maar nu is ze blij. Over mij is intussen een soort rust gekomen. Ik ben veel gezonder gaan leven en gaan sporten. Ik werk harder dan ooit, maar wel met heel veel plezier.’

Mariet Kamphuis – Van Gameren (60)

‘Ik zeg altijd graag: er vallen geen appels van een perenboom. Wat ik daarmee bedoel? Dat moeder en dochter in ons geval wel erg op elkaar lijken. Soms heb ik iets in mijn hoofd en dan zegt zij het al. Ik wist niet dat je eigen kind zó op je kon lijken. En feilloos hè, hoe Emmely het aankoopmakelaarsvak heeft opgepakt toen ze in 2020 bij mij kwam werken. Terwijl ik het lang heb tegengehouden. Dit was mijn eigen ding, ik kreeg vaak genoeg open sollicitaties, maar wilde klein blijven. Terwijl ik het soms zo druk had dat ik tegen mijn man zei: ‘Ga jij maar alvast naar bed.’ Dan werkte ik tot 5 uur ’s ochtends door. Ongezond, natuurlijk. Maar samenwerken, dat nooit. Ook niet met Emmely, die dat graag wilde.’

‘Ik vond Emmely toen ze wat jonger was soms ongeïnteresseerd, ergerde me aan haar houding. Dat was natuurlijk ook de leeftijd hè? En vooral vond ik de sprong in het diepe voor haar te groot. Ze moest dan ook zelf haar pensioen gaan regelen en een arbeidsongeschiktheidsverzekering afsluiten. Toen ze 2 jaar geleden wilde stoppen met haar baan, twijfelde ik er inmiddels niet meer aan dat ze dat kon. Maar ik vond het wel spannend: zou de huizenmarkt niet instorten door corona? Toen dat in de zomer van 2020 nog niet was gebeurd, is ze bij mij komen werken. De eerste dag weet ik nog heel goed, toen kwam ik pas aan het eind van de middag binnenwaaien. Ik was gewend om na een bezichtiging even een rondje te rijden, even poolshoogte te nemen, kijken naar een nieuwe wijk. Terwijl Emmely op me zat te wachten thuis. Daar kwam ook het besef bij mij: vanaf nu doen we het écht samen.’

We zijn fel, maar houden heel veel van elkaar

‘Natuurlijk schuurt het tussen ons. Zij zit er vaak wat strakker in, ik laveer wat meer. Met gekromde tenen hoorde ik haar tegen een klant zeggen dat een afspraak ’s avonds – wat ik voorheen deed – echt niet kon. Ik dacht: ze helpt de zaak naar de knoppen. Maar nee, zij zorgde er juist voor dat ik meer rust kreeg. Oftewel, dankjewel, lief kind. Kort nadat we gestart waren, ging Emmely een paar dagen naar Spanje. En ik zei tegen mijn man: ‘Als zij in Spanje blijft, dan stop ik gelijk. Ik vind er niks meer aan zonder haar.’

‘Onze klanten worden tijdelijk familie van ons. Soms zoeken we voor hele generaties huizen hier in de regio. We worden uitgenodigd op trouwfeesten, op begrafenissen, krijgen geboortekaartjes. Vroeger vond Emmely dat niks, en nu zegt ze: ‘Leuk hè mam?’ En zelf zit ze nu ook op zondagochtend om half 9 met klanten te bellen die het even niet meer zien zitten, om hen bij te staan. Haar beste eigenschap is dat ze heel eerlijk en oprecht is. En ja, ze is soms echt weleens ongenuanceerd, en dan hoeven we elkaar even niet meer te zien. We zijn fel tegen elkaar, maar houden heel veel van elkaar. In onze omgeving zeiden mensen in het begin weleens: we wachten af tot het klapt. Maar het klapt nooit: het is mijn eigen kind.’

Allemaal familieNederland telt duizenden familiebedrijven, maar hoe is het eigenlijk om in zo’n bedrijf te werken met je vader, zus, dochter, moeder, broer of neef? Levert dat vaak spanning op, of begrijp je elkaar ook zonder woorden? Forum spreekt ondernemende familieleden, over hun drijfveren en relatie met elkaar. Lees onderaan deze pagina andere afleveringen uit de serie. 

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.