Voedsel verspillen? Niet als het aan Boerschappen ligt

Pruimen die 3 millimeter te klein zijn, rimpelige tomaatjes. Supermarkten willen die niet kopen van de boer, ook al zijn ze verder prima te eten. ‘Dat deugt niet’, vindt ondernemer Stijn Markusse. Hij zet zich met Boerschappen in voor een ‘eerlijke’ keten, van teler tot consument.

Verontwaardigd werd hij. Zeg maar gerust: boos, toen ondernemer en boerenkleinzoon Stijn Markusse (33 jaar) vorig jaar de noodoproep van een Zeeuwse teler hoorde. Diens pruimen waren door grote droogte 3 millimeter kleiner uitgevallen – reden voor de supermarkt om de vruchten niet meer af te nemen. ‘Kan iemand mij helpen?’, aldus de wanhopige teler, die bleef zitten met 50.000 kilo verder eetbare pruimen.

Mission possibleSoms lijkt het alsof ondernemers zich alleen bezighouden met het runnen van het bedrijf, omzet draaien, personeelstekorten. In de praktijk zetten ze zich ook onbaatzuchtig in voor de medemens. Daar kunnen vele, vele uren inzitten, getuige deze ondernemers. Wat drijft ze? Waarom doen ze wat ze doen? En: wat voor kennis en kunde nemen ze mee naar hun goede doel? Forum maakt een serie over deze ondernemers met een missie. Deel 1: Jasper Schoenmakers van K10 Workingdogs zet zich in voor veteranen. Deel 2: Cecilia Scharringa maakt vaasjes met bloemen voor de eenzamen. Deel 3: Horecaondernemer Roxanne Machielse rent marathons voor de Stichting Kinderen Kankervrij. Deel 4: Andy Han verwijdert gratis tatoeages bij mensen met een uitkering. Deel 5: Wielerondernemer Michael Zijlaard bouwde een inloophuis voor jongeren met eetstoornissen. Deel 6: Dino Rasmijn maakt kinderen weerbaar tegen cyberpesten. Vandaag deel 7: Stijn Markusse omarmt de kleine boer.

To the rescue

Markusse, eigenaar van Boerschappen maaltijdboxen in Breda, kwam to the rescue. ‘Ik heb de pruimenboer meteen gebeld en gezegd: we kopen je pruimen. Tegen de prijs die hij vroeg.’ Klanten en andere geïnteresseerden konden de pruimen vervolgens kopen via zijn bedrijf. ‘Nee joh, daar heb ik niets aan verdiend. Het was een kostendekkend project.’

Stop met aanstellen

De jonge ondernemer windt zich op. ‘Aan een boom hangen niet alleen perfecte appels. Supermarkten zouden óók het afwijkend fruit moeten kopen. Zíj kunnen aan de consument zeggen: dit is wat er ligt. Stop met aanstellen. Het is verder een prima product.’ En de ‘buitenbeentjes’ dan, die in de schappen van de grote supermarkt liggen? ‘Het idee deugt. Maar de supermarkt vermarkt een zogeheten B-keus tot een A-product. Het zou de supermarkt sieren om de boeren dan ook een A-prijs te betalen. En dat gebeurt niet.’ Markusse wil zich inzetten voor een ‘eerlijke keten’, van teler naar consument. ‘De kleinschalige boer helpen.’ Daarom koopt hij van zijn telers de hele oogst op – inclusief klein fruit of peren met plekjes. ‘Veel geld verdienen is voor mij niet leidend.’

‘Kinderen denken dat melk of vlees in fabrieken worden gemaakt’

50.000 kilo appels

Na het pruimengebeuren – Markusse kreeg veel media aandacht en positieve reacties van consumenten – volgden meer projecten. Tomaten die door hitte een rimpelig velletje hadden gekregen. De boer die met 50.000 kilo appeloverschot zat. Markusse liet de appels uitpersen, bottelde de sap en zette erop: niet uitgeperst appelsap. ‘De boer werd immers niet benadeeld.’ Met dat project was de ondernemer een volle maand bezig. ‘Zoiets hoort niet bij mijn core business. Het raakt mijn cashflow. We maken kosten, terwijl we niet meteen alles verkopen. Maar het zet ons bedrijf op de kaart. En onze klanten vinden het leuk.’ We zijn met zijn allen de natuur uit het oog verloren, vindt Markusse. ‘Kinderen denken dat melk of vlees in fabrieken worden gemaakt. We moeten zuinig met de natuur omgaan, dankbaar zijn.’

Op de hoogte blijven van onze leukste verhalen?Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Kijk hier hoe Stijn Markusse het wil opnemen tegen de grote supermarkten