Regeldruk

Regeldruk (alle regels bij elkaar) is al jaren het grootste probleem voor ondernemers. Ondernemers hebben de afgelopen jaren de kosten van regeldruk en de plicht om verslag te doen van hun activiteiten explosief zien toenemen. Ze zijn steeds meer geld kwijt om maar te bewijzen dat ze aan de regels voldoen. De enorme regeldrift staat de groei van bedrijven in de weg en zet een rem op het ondernemen en het vinden van oplossingen door ondernemers.

Regeldruk ondernemers

Regels op zich zijn het probleem niet. Ze zijn bijvoorbeeld gericht op de veiligheid en de gezondheid van burgers en werknemers. Of ze zorgen voor gelijke spelregels voor bedrijven. Het probleem is meer dat regels in detail bepalen wat ondernemers precies moeten doen, en dat ondernemers overal verslag van moeten doen. Het gevolg: inmiddels wordt zo’n twee derde van de regeldrukkosten van het midden- en kleinbedrijf besteed aan het inhuren van mensen van buiten.  

Veel mensen en middelen nodig voor regeldruk

Voor al dat verslag doen en controleren zijn veel mensen en middelen nodig. En dat aantal groeit. Die mensen en middelen kunnen niet voor iets anders worden ingezet op de werkvloer, zowel in het bedrijfsleven als bij de overheid. Dit is niet goed voor de economie, vooral omdat er sprake is van een blijvend tekort aan personeel.    

Streven naar nul risico werkt niet

De belangrijkste bron van onnodige regeldruk is een gebrek aan vertrouwen en een streven naar een samenleving met nul risico bij de overheid. Dit zorgt meestal niet voor regels die goed werken en hun doel bereiken. Vaak is er bovendien een nationale toezichthouder die door een onnodig strenge uitleg van Europese regels – dit noemen we een ‘nationale kop’ – de regeldruk voor ondernemers nog eens flink verhoogt. Het is daarom goed dat het Adviescollege Toetsing Regeldruk binnenkort over meer onderdelen van regeldruk mag adviseren, waaronder de regels die gelden voor toezichthouders en Europese voorstellen.     

Meetbare doelen nodig

VNO-NCW en MKB-Nederland zijn groot voorstander van meetbare doelen om de regeldruk te verlagen. Doelen zijn onmisbaar voor een nuttige aanpak. Maar een meetbaar doel vraagt om  politieke moed. Je moet als kabinet echt aan de bak met het schrappen in onnodige eisen. En als er iets bij komt aan regels, moet dat ‘goedgemaakt’ worden door iets anders te schrappen. Dat noemen we een ‘nullijn’. Er bestaat vooral veel weerstand van ambtenaren tegen meetbare doelen. Die weerstand is voor het eerst in bijna tien jaar doorbroken door een motie van de Tweede Kamer. Dit voorstel, dat is aangenomen door de Tweede Kamer, roept het kabinet op om voor het einde van 2026 een vijfde van de onnodige regeldruk in negen mkb-sectoren te verminderen. Het ministerie van Economische Zaken is aan zet om hier een succes van te maken.