CPB: Zorguitgaven, ons een zorg?

Uitgangspunt van het Nederlandse zorgstelsel is dat de collectieve zorg toegankelijk en betaalbaar is voor alle inkomensgroepen en dat er solidariteit tussen zieke en gezonde mensen bestaat. In een nieuwe raming van het Centraal Planbureau (CPB) stijgen de collectieve zorguitgaven tussen 2020 en 2060 van 10 procent naar ruim 18 procent van het bruto binnenlands product. Een dergelijke stijging wordt door velen als een probleem daarvoor gezien. In de publicatie ‘Zorguitgaven, ons een zorg?’ gaat het CPB dieper in op de ontwikkeling van de zorguitgaven en wordt aan de hand van drie stereotype denkrichtingen geschetst wat de gevolgen daarvan kunnen zijn.

 

Het CPB benadrukt dat in de discussie rond de zorguitgaven er niet alleen gekeken moet worden naar het aandeel van de collectieve zorg in de economie, maar ook naar hoeveel we verdienen. Het bbp is namelijk ook toegenomen en 18 procent van een laag (nationaal) inkomen is iets heel anders dan 18 procent van een hoog (nationaal) inkomen. Naast de kosten moet er ook gekeken worden naar de baten van de zorg. Alleen dan kunnen we een afweging maken of we te veel geld uitgeven aan zorg of niet. Ingrijpen in de zorg heeft bovendien gevolgen voor de risico- en inkomenssolidariteit. Een goed en afgewogen zorgbeleid vraagt om het in kaart brengen van die gevolgen.