Polderoverleg met de hele wereld: International Labour Conference in Genève

Sommige dingen blijven spannend, ook al heb je ze al heel vaak gedaan. Beginnen aan de Internationale Arbeidsconferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) is zoiets. Dit jaar is de 122^e sessie, sinds de oprichting van de ILO in 1919. Vlak na de Eerste Wereldoorlog begon een aantal landen deze organisatie met als belangrijkste credo dat er alleen vrede kan zijn in een samenleving die gestoeld is op sociale rechtvaardigheid.

 

Intussen is de ILO de enige organisatie binnen de ‘familie’ van verbanden binnen de Verenigde Naties waar de dienst wordt uitgemaakt door werkgeversorganisaties, vakbonden en de lidstaten gezamenlijk. Zij onderhandelen over internationale arbeidsverdragen op het gebied van werk, maar de ILO is er ook om effectieve technische ondersteuning te geven aan landen waar dat nodig is. Denk aan hulp bij het inperken van de informele economie, die buiten het zicht van de overheid plaatsvindt en waar dus geen belasting wordt betaald. Maar de ILO helpt ook bij het opzetten van goede handhaving van arbeidsregels en het opzetten van goed overleg tussen de partijen op de arbeidsmarkt (sociale dialoog). Het zijn grote thema’s, en deze samenwerking dan ook van groot belang voor Nederlandse bedrijven die internationaal opereren of in internationale waardeketens werken.

Dit jaar op de agenda: de eerste onderhandelingen over een verdrag dat werknemers moet beschermen tegen biologische risico’s. Verder zijn er discussies over de fundamentele arbeidsrechten (geen kinderarbeid, vrijheid van vakvereniging, geen dwangarbeid, geen discriminatie, en een veilige en gezonde werkomgeving). Belangrijk onderwerp dat de komende weken hopelijk tot conclusies leidt, is het thema goed werk in de zorgeconomie. 

 

Hier in het Palais des Nations van de VN zijn natuurlijk de geopolitieke spanningen ook voelbaar, de situatie in Oekraïne en Gaza kun je niet uit de weg gaan in een internationale organisatie als deze. De positie van werknemers in ‘the occupied Arab territories’ heeft zelfs een eigen deelsessie tijdens het ILC. Hopelijk kan de focus blijven op de wereld van werk. 

Leuk is dat de tripartite delegatie (vertegenwoordigers van werkgevers, werknemers en overheid) van het hele Koninkrijk is hier, dus ook Sint Maarten, Aruba en Curaçao. Gisteravond was het traditionele werkdiner met de hele Nederlandse delegatie. Daar hoorden we van elkaar wat ieders inzet zal zijn tijdens de verschillende discussies.

 

Heerlijk ook om de oude vrienden weer te zien: Rajiv uit India, Henrik uit Noorwegen, Kris uit België, Farouk uit Bangladesh en al die anderen. Allemaal harde werkers om de stem van het bedrijfsleven hier hoorbaar te maken. Vaak tot middernacht en op zaterdag, maar dan heb je ook wat. Wat precies? Daarover meer in volgende blogs.