16 SEP, 2024 • Meer informatie
Transcript podcast Haagse Bluf met Ken Heugen en Saskia Borgers
Ken Heugen (ondernemer)
Wat nu door mijn hoofd gaat is vooral de herrie van het water, de rust op straat, de paniek in de ogen van mensen, bewoners, ondernemers. Ja, eigenlijk een hele slechte film waar je onderdeel van wordt.
Robin Rotman (host)
Welkom bij Haagse Bluf, de zomereditie. Niet met een Kamerlid of met een lijsttrekker, maar vandaag met een dijkgraaf en een ondernemer. Haagse Bluf trekt de regio in.
Saskia Borgers (dijkgraaf)
De voorspellingen van 2050 zijn vandaag. En juist creatieve denkers, juist ondernemers zijn flexibel om te anticiperen op die nieuwe werkelijkheid.
Robin Rotman (host)
Dit is een podcast van Forum, het opinieblad van VNO-NCW. Co-host vandaag is Pascal Teunissen, redacteur van Forum.
Pascal Theunissen (co-host)
We zijn dit keer in Limburg en we hebben het over wateroverlast en ondernemen. En dat bespreken we dus met dijkgraaf Saskia Borgers en met Ken Heugen, een kennis city coach in Valkenburg aan de Geul. Welk effect heeft de toenemende wateroverlast voor de ondernemers in de regio?
Robin Rotman (host)
Leuk dat we hier op bezoek zijn in jouw kantoor Saskia. Jij bent van origine milieudeskundige en je hebt ook een verleden als ondernemer, want je hebt ooit een adviesbureau gehad om vastgelopen bedrijven te helpen. Vertel eens.
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Ik wilde toen ik klein was heel graag iets doen om de wereld te verbeteren en uiteindelijk is dat Milieukunde geworden, zowel in Deventer als in Wageningen. En ik denk dat ik iedere dag de wereld kan verbeteren. En ik heb elf jaar mijn eigen bedrijf gehad. Daar hielp ik vooral gemeenten met hun opgaven, als de begroting niet goed was, of het zoeken naar een nieuw burgemeester. Of het meehelpen om mensen in dialoog te krijgen. Dat was mijn rol.
Robin Rotman (host)
En jij bent city coach Ken?
Ken Heugen (ondernemer)
Een mooi woord hè?
Robin Rotman (host)
Wat doet een city coach tegenwoordig?
Ken Heugen (ondernemer)
Een city coach vertegenwoordigt voornamelijk de ondernemers in een bepaald gebied. Wij hebben dat in Valkenburg gevormd onder een BIS, een bedrijven- en investeringszone. En ik ondersteun en help de ondernemer met vragen, projecten, evenementen. Maar dat kunnen ook vraagstukken zijn. Zoiets als dat we vandaag hier gaan behandelen.
Pascal Theunissen (co-host)
We gaan het hebben over wateroverlast. Ken jij veel bedrijven die te maken hebben gehad met wateroverlast?
Ken Heugen (ondernemer)
Ik schat zo’n 300. Tenminste in het gebied rondom Valkenburg en voornamelijk het historisch centrum dat natuurlijk al vier jaar geleden geconfronteerd is met een gigantische ramp. Dus ik ken er veel.
Pascal Theunissen (co-host)
Kun je ons even heel kort mee terugnemen? Ja, naar 2021. Want daar hebben we het over.
Ken Heugen (ondernemer)
Ja, het water liep op in Duitsland en België. In Heerlen, de oliemolen daar, kwamen de eerste signalen van wateroverlast. Waar mensen zelfs al een boerderij, een huis en zwembad zijn moeten ontvluchten. Later die dag kwam ook het signaal Valkenburg komt op een dreigingsniveau te staan. En toen ging het heel snel. Als ik even tijdspannen pak van acht uur in de avond tot tien uur, in die twee uur tijd viel er meer regen dan we in een normale zomer gewend waren. Ja, en toen overstroomde Valkenburg in die avond en nacht gigantisch. Waarin het historisch centrum, misschien wel bij velen bekend, natuurlijk heel veel ondernemers heeft. We hebben er binnen de BIS zo’n 230 aangesloten. Dat is een heel klein gebied. Dat zijn voornamelijk horecabedrijven, attracties, detailhandel, retail en logistische verstrekkende bedrijven. Ja, het liep gigantisch onder. Dus als ik daaraan terugdenk, dan krijg ik ook wel een brok in mijn keel.
Pascal Theunissen (co-host)
Maar waar denk je dan aan terug?
Ken Heugen (ondernemer)
Wat nu door mijn hoofd gaat is vooral de herrie van het water. De rust op straat. De paniek in de ogen van mensen, bewoners, ondernemers.
Robin Rotman (host)
En jij Saskia, jij bent nu hier nog geen jaar dijkgraaf. Dit is alweer een paar jaar geleden. De overlast van het water is nog steeds niet over. Het blijft komen. Jij schetst een verhaal waarin jij de stem van het water wil zijn. Wat tref jij dan aan als jij dan aankomt hier?
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Nou, eigenlijk wat net werd gezegd over de ervaring die je hebt met watercrisis. In dit geval was het echt een watersnood, een watercrisis. Die wil je eigenlijk nooit meer hebben. Maar we weten met elkaar, de afgelopen maanden hebben we dat ook gezien, dat het iedere keer weer raak is. Ook in Valkenburg, in Berg en Terblijt. En het is niet alleen de horecamedewerker, het is ook de agrariër die iedere dag weer een plens water op zijn perceel krijgt. En de stem van het water, ik zei net al, ik ben Milieukunde gaan studeren omdat ik de wereld een beetje beter wilde maken, wordt veelal niet gehoord. En als je hem meemaakt, is die overweldigend en traumatisch. En ik heb als dijkgraaf één belangrijke rol. En dat is de veiligheid garanderen. En de leefbaarheid. En de gezondheid. En alle drie zijn hier in het geding gekomen. Dus de stem van het water via de dijkgraaf als functionaris, met mijn organisatie Het Waterschap, samen met de inwoners, samen met de gemeente, vertegenwoordig ik. En dat neem ik uitermate serieus.
Robin Rotman (host)
En dan, jij kent natuurlijk de sentimenten van die ondernemers, want ik neem aan dat jij die ook allemaal spreekt. Wat heeft het water dan tegen deze mensen te zeggen?
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Nou ja, ik spreek ze met regelmaat, omdat ik met regelmaat ook mijn laarzen aantrek als er iets gebeurt. Ik wil naar mensen toe. Ik wil zien wat ze ervaren. Ik herken de emotie. Dat gaat mij onder mijn huid zitten. Dus ik ervaar die emotie. Je wil dit niet. En samen met ondernemers, en dat kan van alles zijn, ondernemerschap is breed, kijken we naar de toekomst. Ik kan niet het verleden wegcijferen. Ik kan er aandacht voor hebben. Dat heb ik ook. Dus ik weet dat ik die traumatische ervaring echt niet meer wil meemaken. Maar we kunnen niet garanderen dat het droog blijft. En door de stem van het water iedere keer mee te laten wegen in ruimtelijke afwegingen, in keuzes in het stedelijk gebied wat echt moet, probeer ik ondernemers ook mee te helpen na te denken over vervolgstappen. Dus Valkenburg-Oost kan wat mij betreft niet zomaar ontwikkeld worden.
Pascal Theunissen (co-host)
Ik ken even Limburg als een vriendelijk gebied, gemoedelijke mensen, carnaval denk ik aan. Zit jij ook nog in een carnavalsduo?
Ken Heugen (ondernemer)
Ja, dat heb je goed gezien.
Pascal Theunissen (co-host)
Maar zodra het hierover gaat, slaat de stemming om. Hier valt het niet over te lachen. Dit heeft echt een enorme indruk gemaakt.
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Maar misschien is het wel goed om te zeggen, Limburgers zijn mensen waar het gevoel direct zichtbaar is. Wij laten de lach en de traan snel zien en dat is maar goed ook.
Ken Heugen (ondernemer)
Vooral tijdens vastelaovend. Dan komt die lach en die traan altijd heel mooi samen.
Robin Rotman (host)
Wat is nou de status van het sentiment? Wat is het sentiment van de ondernemers hier in die regio? Saskia vertelt net wat haar ambitie is. Ze heeft een plan. Ze wil die veiligheid garanderen. Ze noemt een paar punten die belangrijk zijn. Is het genoeg? Wat is het gevoel bij die ondernemers? En is er vertrouwen dat Saskia dit varkentje inderdaad gaat wassen?
Ken Heugen (ondernemer)
Ze vertrouwen niet alleen op Saskia, maar ze vertrouwen ook op hun burgemeester. Ze vertrouwen ook op hun minister. Ze vertrouwen op de provincie. En dat vertrouwen wordt wel vaak gekelderd. Omdat er ook bepaalde beloftes gedaan worden, in ieder geval in het idee van die ondernemer om dingen voor mekaar te maken. Kijk, als je zo’n ramp meemaakt, ik noem het maar een ramp. En vier dagen later staat de minister-president, demissionair, te vertellen dat hij de ondernemers ruimhartig gaat compenseren. Ook op omzetschadeverlies. En dat dat er later toch anders uitziet, dan ben je het niet samen aan het doen, maar dan bouw je een breuk op. Daar zijn dan weer regels en allemaal ideeën op uit voortgevloeid. Maar de ondernemer is gewoon aan het wachten dat er iets gaat gebeuren. En het maakt op dit moment na drie jaar, dik drie jaar niet meer uit wat. Maar als we allemaal mee bezig zijn. Ik hoorde net het gebied Centrum-Oost in Valkenburg. Wij willen daar graag met z’n allen samen een mooi gebied van maken, gaan ontwikkelen. Daar hebben we de dijkgraaf bij nodig, daar hebben we de provincie bij nodig en de gemeente, de inwoners en de ondernemers. Maar we kunnen niks zolang we niet duidelijk zijn wat die stem van het water gaat zijn en de omgeving gaat doen.
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Dat begrijp ik heel goed. En ik denk dat het stem van het water best heel duidelijk kan zijn. Wij zeggen bij meanderende zijrivieren, en in dit geval is dat de Geul, moet je niet bouwen. En bij risico overstromingsgebied wat Valkenburg als de dag van gisteren heeft meegemaakt, moet je ook niet willen bouwen. En als je gaat bouwen, stel dat je buiten die risiconormen gaat bouwen, bouw dan klimaatadaptief. Waarbij de adaptie van het water maximaal is, zodat het water snel afgevoerd kan worden of makkelijk gebufferd. En dat zijn oplossingen die je met elkaar, en ik ben blij met je uitspraak, dat je die met elkaar hebt te nemen. Waarbij je in dialoog en in samenwerking met elkaar weer op kan. Waarbij je boven een plan aan het kijken bent en zegt, met de ervaring van toen, met de toekomstige opgave, gaan wij anders het gebied inrichten.
Robin Rotman (host)
Maar het is gewoon te gevaarlijk, Ken.
Ken Heugen (ondernemer)
Ja, weet je, het kan natuurlijk nooit snel genoeg gaan. Ook niet voor een ondernemer. Die wil het liefst vandaag geholpen worden of een oplossing zien. Iemand met een hamer of een bijtel, want dat is zichtbaar voor de ondernemer. Wij snappen als geen ander dat het langere trajecten nodig heeft om tot iets te komen. En daarom noem ik het heel veel. Ik noem vaak ook het woord samen. We moeten dat samen doen. Ondernemer, inwoner en de rest. Noem maar op.
Pascal Theunissen (co-host)
Maar Ken, wil jij nou droge voeten? Of wil je vooral gecompenseerd worden als het weer een keer misgaat?
Ken Heugen (ondernemer)
Nou, beide. En gecompenseerd worden, dan heb je het waarschijnlijk, denk ik, over het financiële stuk. Gecompenseerd worden in het wachten. Maar ik wil ook droge voeten. En met mij al die ondernemers ook. Maar zoals ik net zei, ze willen het liefst iemand zien met een hamer en een bijtel die aan de slag gaat. Maar dan gaan we misschien dingen doen en oplossen die voor de korte termijn zijn. En ik heb kinderen en ik hoop dat die ook nog in Valkenburg kunnen ondernemen. En dan moeten we nu iets optuigen. Of in ieder geval nagedacht hebben over de toekomst. En het water, daar gaan we veel last van houden, door de klimaatverandering. Maar we moeten wel nogmaals samen gaan opzoeken. En het liefst zo snel mogelijk als het kan, naar oplossingen om het water op een goede manier te reguleren.
Dan heb ik even een vraag aan de dijkgraaf, vanuit ondernemers zeg ik van, wij willen er graag over meepraten, wat zijn de oplossingen? Een van de dingen die de afgelopen tijd is gebeurd is bijvoorbeeld dat wij de zetel in het Hoogheemraadschap zijn kwijtgeraakt. Dat was een plek waar we als ondernemers konden overleggen over hoe richten we het water nu in. Vind je dat een idee waar we nog eens een keer naar moeten kijken? Of hoe ga je anders die communicatie die dat overlegt met die ondernemers aan?
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Ik ben een adept van het poldermodel. Ik vind dat je met elkaar samen hebt te zoeken naar hoe richten we dat gebied nou optimaal in? Dus het is voor mij niet zwart wit. Het is niet of ondernemerschap ruimte bieden of veiligheid garanderen. Het is en veiligheid en leefbaarheid en gezondheid waarbij ondernemerschap er moet zijn. Want zonder ondernemerschap dan heb je geen samenleving. Dus het met elkaar zoeken naar die oplossing ben ik voor. En ik begrijp heel goed dat ondernemers graag willen dat het morgen is opgelost. Het liefst wil ik dat ook. Ik weet dat ook, maar ik weet dat het zo niet gaat. Je hebt een met elkaar na te denken over waar in de complexiteit van het water kan je maatregelen nemen die garanderen dat je die droge voeten gaat houden. En dan nog kunnen we dat niet garanderen. We zullen er altijd rekening mee moeten houden dat dat water in één klap naar beneden komt en dat er geen systeem tegen bestand is en dat we te evacueren hebben en maatregelen moeten nemen op maat. En dat noemen we zelfredzaamheid.
Robin Rotman (host)
En dit is een beetje het lastige. Het lastige verhaal wat jij moet vertellen. Ik heb me weleens laten vertellen dat als je alle maatregelen neemt volgens alle protocollen en maatstaven en risicoanalyses, dan zou zo’n ramp als toentertijd één keer per honderd jaar kunnen plaatsvinden. Dat is dan de statistiek. We weten nu dat dat helemaal niet zo is.
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Sterker nog, vorig jaar hebben we er mee te maken gehad met carnaval. We hebben er in mei hebben we er mee te maken gehad. Het is om de maand.
Robin Rotman (host)
Wat zeg jij dan tegen die ondernemer? Dit is jouw eerlijke verhaal. En dan zit je met ondernemers, het vestigingsklimaat staat dan op losse schroeven. Ga je uitbreiden of ga je denken ik verlaat Limburg wel? Want ja, als je constant met het water te maken hebt.
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Ik vind dat je een ondernemer het eerlijke verhaal hebt te vertellen. En dat je samen op zoek kan gaan naar de maatregelen die je nu kan nemen als ondernemer en de maatregelen die je in de toekomst kan nemen. En de maatregelen nu gaan in op: kan ik voorkomen dat het water naar binnen schiet? En de maatregel in de toekomst is: nadenken over locatiekeuze, bouwopgave en ondernemerschap.
Pascal Theunissen (co-host)
Ken, heb jij zelf wel eens gedacht of ken jij mensen, ondernemers die zeggen van: Dit gaan we niet winnen. Die strijd tegen dat water. We moeten hier gewoon weg.
Ken Heugen (ondernemer)
Ja, tuurlijk. En er zijn zelfs voorbeelden van. We kwamen natuurlijk ook weer uit een andere periode. Toen dat water kwam, toen zaten we nog in corona. Ik ken twee ondernemers die in dat gebied begonnen zijn net voor corona. Een weekend open zijn geweest, de zondag de sluiting meemaakte. Corona met alle maatregelen wel open, wel open, niet dicht, noem maar op. En vervolgens die watersnoodramp die gewoon de sleutel hebben ingeleverd bij de huurbaas en hebben gezegd: Ik stop ermee, ik ben weg. Dus ja, er zijn nu nog mensen of ondernemers die goed nadenken. Oké, mijn bedrijfsplan heb ik moeten bijschaven. Ik moet anders gaan ondernemen omdat ik bij die Geul lig. Omdat ik in dat gebied zit.
Pascal Theunissen (co-host)
Wat is dat andere dan? Hoe ga je anders ondernemen in dit gebied?
Ken Heugen (ondernemer)
Ja, dat is specifiek per ondernemer natuurlijk wel van belang. Er zijn mensen bij die iets wilden ontplooien. Ik noem een heel praktisch voorbeeld, in de kelder, misschien een etage erbij. Ga je dat doen? Ja, wie raadt het af? Wie zegt dat je het moet doen?
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Ik raad het af.
Ken Heugen (ondernemer)
Dus dat soort dingen, dat maak je nu wel mee. Ook uitbreiding van zaken. Ga ik mijn zaak nog wel groter maken? Of pak ik wel die buurman of buurvrouw aan oppervlakte nog bij me? Of doe ik alleen mijn eigen horecazaak? Dus ja, die ontwikkeling en het doorpakken als ondernemer, die is wel gestagneerd bij velen.
Robin Rotman (host)
En dan Saskia die zegt, dat raad ik gewoon af.
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Ja, dat raad ik af.
Robin Rotman (host)
En wat is dan…
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Je moet het jezelf niet aan willen doen als ondernemer. Als ondernemer ben je super kwetsbaar. Precies wat jij net zegt. Dus je kan anticiperen dat dit vaker gebeurt. En bij een ondernemer, je bent ook niet voor niets ondernemer, zal je nadenken over, dit wil ik niet nog een keer laten gebeuren. En ik zal ook een eerlijk advies geven. Ik denk dat daar mensen veel blijer mee zijn dan dat ik dat om vloers doe. En zeg, nou ja, ik zou het maar niet doen. Nee, ik ga gewoon een streep in het zand zetten. En zeggen, nee, niet doen.
Robin Rotman (host)
Wat kunnen ondernemers nog meer doen? Je zegt, ga vooral niet in je kelder zitten. En als je een zolder hebt, begin je nagelstudio dan op zolder. En niet in de kelder. Nou, dat is een heel praktisch voorbeeld. Wat zijn jouw adviezen nog meer aan ondernemers?
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Nou, ik zou gewoon zeggen, blijf ondernemen. Blijf innoveren. Blijf ontwikkelen. Blijf anticiperen op de situatie die we hier in Nederland hebben. Precies wat jij net zegt, eens in de 100 jaar was voorspeld. En de voorspellingen van 2050 zijn vandaag. Dat betekent dat je na moet gaan denken dat het systeem wat we hebben gebouwd niet meer klopt. En dat je moet anticiperen op iets nieuws. En juist creatieve denkers, juist ondernemers zijn flexibel om te anticiperen op die nieuwe werkelijkheid.
Robin Rotman (host)
En lukt dat dan een beetje, Ken? Of betekent dat gewoon verhuizen uiteindelijk?
Ken Heugen (ondernemer)
Ik denk juist dat als je de doelgroep of de groep ondernemers neemt, dat dat veel, veel creatieve mensen zijn. Die juist ook denken niet meteen in problemen, maar in oplossingen. Het is überhaupt hun eigen overleving, die onderneming. Dus ja, ze zouden stom zijn om dan aan de kant te zetten. Dus ja, die zijn er wel mee bezig hoor. Ze zijn wel innovatief geworden. Ze zijn ook, ze hebben ook, dat vind ik ook het mooie aan die watersnoodramp, dat we in die ramp veel meer gaan denken, we moeten het samen doen.
We stonden er voor elkaar toen we die ramp, en voorheen keken we misschien nog niet eens naar onze buurman als vriend, maar meer als concurrent. Dus dat is wel het goede geweest aan die periode waar we uitkwamen als ondernemers. Maar ik heb vooral gehoord dat sommige ondernemers ook wel watersnoodmoe zijn. Dat is een woord dat in Valkenburg is ontstaan door wat ondernemers die zeggen, laat me met rust over dat water, ik moet door. Mijn onderneming stopt niet, die gaat morgen weer open. En ik moet juist voor die oplossing zoeken. En voor die, voor water heb ik maatregelen genomen. Ik heb een schot laten maken en ik heb een extra deur geplaatst. En dat is mijn oplossing voor mij, korte termijn. Maar dat is goed, maar ik ga door met mijn onderneming.
Pascal Theunissen (co-host)
En ik vroeg me dus af, je zei het zelf al eventjes, ondernemers zijn innovatief. Zijn er nog innovaties uitgekomen? Je noemde al het schot, zijn er nog andere dingen waarvan je zegt van dat heeft het water ons geleerd?
Ken Heugen (ondernemer)
Dat zijn vooral praktische dingen, maar ook wel de bewustwording. Ja, ik geef ook wel toe dat Valkenburg op een gegeven moment het centrum na het opknappen een jaar of tien geleden een erge grijze vlakte is geworden. We hebben er als BIS aan bijgedragen dat we dat historisch centrum ook eens langzaam moesten gaan vergroenen. Om het niet alleen kleurrijker te maken, maar ook in de groen gedachte. Daar zijn we een initiatief in gestart waarin we zeggen, we halen de tegels eruit en groen erin. Dat heeft dan niet alleen te maken met het water, maar ook met de biodiversiteit in het centrum. De aantrekkingskracht qua groen. Dat zijn kleine oplossingen die er samen met de ondernemers al aan bijdragen om die waterafvoer in ieder geval op een andere manier te reguleren.
Robin Rotman (host)
Oké, als we dat krachtenveld nu eigenlijk bekijken. Je zegt, we willen graag van alles doen, we willen gaan bouwen. En daar ligt de dijkgraaf een beetje dwars. Je hebt te maken met Den Haag, met een beetje Haagse bluf. Nee, ze doen wat beloftes en die zijn ze vooralsnog niet nagekomen. Dat krachtenveld, waar heb je nog meer mee te maken? En waar zit wat jullie betreft dan de meeste spanning?
Ken Heugen (ondernemer)
Ja, de grootste spanning die er nu nog zit over die watersnoodramp zijn twee dingen. Dat is het snel oplossen, of in ieder geval tot oplossingen komen om dit niet meer een keer mee te maken. Dan heb ik het over praktische zaken. En de grootste pijn zit in de openstelling van de TOWL-regeling. Die tegemoetkoming om de derving, waterschade, Limburg en Brabant. En daar hebben de meeste ondernemers pijn van. En dan heb ik het op financieel vlak. Ze hebben hun annuïteitenrekening helemaal moeten parkeren terug naar de zaken. Ze hebben hun spaargeld van misschien wel hun ouders moeten aanboren om te kunnen overleven. Ze hebben hun zaken opgeknapt. Er is een belofte gedaan: Wij gaan ruimhartig compenseren, ook op omzetschade.
Nou, die TOWL-regeling is uitgezet. De provincie is de toetser en mag dat allemaal gaan verdelen. Dat is van 12 miljoen naar 24 miljoen naar 16 miljoen gegaan. En er is nog geen 5 miljoen uitgekeerd. Dus er ligt nog ergens 14 miljoen te wachten op een plank om binnen die ondernemers te verdelen. Vorige week in het Limburgs Dagblad: Ja, we hebben 15 miljoen over van de watersnoodramp. Want daar waren veel te weinig ondernemers die zich gemeld hebben. Ja, 80. En we hebben dan maar 4 blij kunnen maken. En wij zeggen: Dat klopt niet. Maar jullie hebben de regels zo opgesteld dat het misschien wel gejuridiseerd is, dat jullie uitgaan van wantrouwen dat er misbruik van gemaakt wordt. Wij zijn ooit met een stapel papieren naar de gedeputeerden gegaan met 80 stukken van ondernemers. Waarin wij duidelijk hebben kunnen maken dat die ondernemers wel degelijk grote omzetschade hebben geleden. Dus daar zit vooral de pijn.
Pascal Theunissen (co-host)
Ik wilde eigenlijk eens even vragen aan de dijkgraaf. Dit is een heel specifiek gebied. Maar zijn er desondanks toch nog voor de rest van het land nog lessen te trekken uit wat hier nou gebeurd is en hoe jullie als waterschap hebben moeten optreden?
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Vele lessen. Nog even aanhakend op het signaal naar Den Haag. Ik vind dat we ruimhartig met de regeling om moeten gaan voor ondernemers. En de lessen die we hebben geleerd uit het aardbevingendossier zijn bijna parallel te trekken als die hier in Limburg. Dus dat zou mijn signaal zijn aan Den Haag voor Limburg. Realiseer nou die compensatie. En ga er ruimhartig mee om.
Robin Rotman (host)
Zie je daar nog een rol voor jezelf? Dat je niet alleen de stem van het water bent, maar richting Den Haag misschien ook een beetje stem van Ken?
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Ik vind als wij de volgende keer weer een soortgelijk iets hebben dat ik samen kan oplopen met de gemeente en de burgemeesters die dit overkomen is zodat je daarin ook een gezamenlijk signaal kan afgeven. Want ik vertel wel vaker aan vrienden van mij uit Noord-Holland: Je weet niet wat de kracht van het water in Limburg is. Dat besef je pas als je het mee hebt gemaakt. En dat je er ook een soort van oplossing voor maakt. En die emotie die hier in dit gesprek weer naar boven komt. Die is er niet voor niks. Het is echt heftig. En ik vind dat de lessen die je kan leren uit Limburg die zitten vooral in het gebruik van je ruimte. Die zitten vooral in de keuze van je inrichting. Waar we vroeger van dachten dat het niet zou gebeuren, is ons overkomen. En het zou frequent gebeuren. Dus de stem van het water mag doorklinken in alle nieuwe omgevingsplannen van gemeenten. En ik zal als waterschap Limburg regelmatig kijken naar die nieuwe plannen en planontwikkelingen. Of het wel überhaupt kan. Of we mensen tegen zichzelf niet moeten beschermen. Daar ligt een rol voor alle waterschappen.
Robin Rotman (host)
We sluiten deze podcast altijd met Haagse bluf. Dus we vragen politici, kom maar met wat bluf. En waar kunnen we je aan houden over een jaar? Misschien hebben jullie ideeën waar Den Haag zich aan zou moeten houden. Nou, van Ken ik al gokken waar ze bij moeten komen.
Ken Heugen (ondernemer)
Dan roep ik twee dingen. Laten we nog een keer met elkaar samen in gesprek gaan over de TOWL-regeling. Dan graag met de dijkgraaf. Onze burgemeester Daan Prevoo erbij. Die echt een voorvechter is om die ondernemers dat geld te laten toekomen.
Dat zou ik graag willen. En laten we samen vooral kijken naar voor langdurige termijn. Goede oplossingen om in ieder geval het water op een goede manier te reguleren. Zodat we geen watersnoodramp in de komende tijd meer hoeven mee te maken.
Robin Rotman (host)
En dan als laatste woord aan de dijkgraaf.
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Geef onze rol terug dat we een rol van betekenis hebben in de ruimtelijke inrichting. Om ondernemers, inwoners te beschermen tegen water als er wateroverlast is of een crisis.
Robin Rotman (host)
Dankjewel Saskia Borgers. Je bent nu bijna een half jaar bezig. Zit het wel een beetje naar je zin?
Saskia Borgers (dijkgraaf)
Heel erg naar mijn zin.
Robin Rotman (host)
Gelukkig, gelukkig. En Ken, ook dankjewel voor je verhaal.
Pascal Theunissen (co-host)
Dankjewel.
Robin Rotman (host)
Pascal, dit was de derde in onze zomerserie in de regio.
Pascal Theunissen (co-host)
Zeker.
Robin Rotman (host)
We hebben volgens mij meerdere signalen uit Groningen, uit Zeeland en nu uit Limburg die we mee kunnen nemen naar Den Haag. En dat gaan we doen ook.
Pascal Theunissen (co-host)
Dat gaan we zeker doen inderdaad. Mocht je dat trouwens allemaal nog niet geluisterd hebben, die afleveringen. Je kunt alles luisteren via je favoriete podcast app. Of kijk gewoon op de website www.opiniebladforum.nl