Barbara Kathmann (PvdA): ‘We moeten het systeem repareren’

Ondernemers moeten de ruimte krijgen en niet worden tegengehouden door ‘foute of te veel’ regelgeving, zegt PvdA-Kamerlid Barbara Kathmann. En Den Haag is de plek om dat te regelen, ‘liefst buiten het circus in de plenaire zaal’.

PvdA-Kamerlid Barbara Kathmann heeft het de komende tijd druk met de aardgaswinning in Groningen. Met de parlementaire enquête daarover om precies te zijn. ‘Daarin komt alles bij elkaar: het vertrouwen dat mensen hebben verloren in de politiek, en het belang dat overheid en bedrijfsleven samenwerken voor de energietransitie. Bedrijven leveren de kennis en de overheid faciliteert de boel. Alleen is ‘Groningen’ daar geen goed voorbeeld van. Het maatschappelijk belang moet voorop staan. Geld verdienen is niet lelijk, maar je moet je altijd afvragen tegen welke prijs.’

Wie is Barbara Kathmann?Barbara Kathmann (44) studeerde rechten en geschiedenis van de internationale betrekkingen in Utrecht. Van 2005 tot 2010 was zij programmamaker bij LLINK op Radio 1. In 2010 richtte zij met haar man Stichting Jarige Job op. Van 2012 tot 2018 werkte zij als directeur bij de Giovanni van Bronckhorst Foundation (sport en onderwijs voor kinderen). Politiek is Kathmann sinds 2014 actief in Rotterdam, eerst als raadslid en van 2018 tot haar Kamerlidmaatschap als wethouder.

Hoe kijkt u tegen het bedrijfsleven aan?

‘Als banenmotor én een manier om de wereld te verbeteren door te ondernemen. Daarbij maak ik wel onderscheid tussen het mkb en de multinationals en techgiganten. Want die hollen het mkb uit, onder meer met een platformeconomie waar niet tegenop te concurreren is. En een mkb’er is meer geneigd om goed voor zijn medewerkers te zorgen, want hij kan niet zonder. Multinationals en techgiganten hebben daar volgens mij maling aan.’

Zelf is ze ook ondernemer geweest. Sociaal ondernemer. Met haar man richtte ze de stichting Jarige Job op, om met hulp van het bedrijfsleven verjaardagsfeestjes te organiseren voor kinderen uit voedselbankgezinnen. Bij de stichting werken 150 vrijwilligers en 15 vaste krachten. ‘Best spannend, mensen in dienst nemen. Ondertussen kregen we kinderen, die min of meer op de werkvloer opgroeiden. Ook krijg je te maken met het woud aan regelgeving en een systeem dat ‘nee’zegt, ondanks al je goede bedoelingen en mooie plannen.’

Haar vader had een architectenbureau en moest tijdens de financiële crisis medewerkers ontslaan die waarschijnlijk niet meer aan de bak zouden komen. ‘Dat doet pijn, en dan zie je hoe ondernemers dat moment proberen te voorkomen. Mijn vader at bijvoorbeeld eerst een deel van zijn pensioen op.’
Die ervaring nam ze mee als wethouder economie in Rotterdam. ‘In de coronatijd probeerden we te voorkomen dat de stad tot stilstand zou komen, en gaven we ondernemers zoveel mogelijk de ruimte. Maar de echte – financiële – steun kwam uit Den Haag. Ondernemers maakten zich zorgen over de steun die ze moesten terugbetalen terwijl de crisis nog niet voorbij was. Toen besefte ik dat ik naar Den Haag moest om écht iets te kunnen veranderen. Politiek kan de levens van individuen maken óf breken.’
In Den Haag past ze de ‘Rotterdamse aanpak’ toe. Die komt erop neer dat Kathmann zich niet neerlegt bij ‘het systeem’ dat zegt dat iets niet kan. ‘Het systeem is kapot. We hebben te veel foute regelgeving, en sowieso te veel regels. Juist degenen die hulp het hardst nodig hebben, worden het hardst geraakt. Mijn instelling is: we hebben dat systeem zelf gemaakt, en kunnen het dus ook zelf repareren.’

Barbara Kathmann krijgt tips mee van Rotterdamse burgers

U wilt geen beroepspoliticus zijn.

‘Ik zit hier niet voor de spelletjes of om mezelf te profileren. In Den Haag gebeurt veel goeds in commissiezalen dat minder zichtbaar is dan het circus in de plenaire zaal. Ik heb laatst mijn eerste wetsvoorstel in gediend, en dat smaakt naar meer. Zo kun je het verschil maken. Het gaat om het invoeren van een minimum uurloon. We hebben nu alleen een minimummaandloon.’

Heeft u ook al iets voor werkgevers geregeld?

‘Ik heb het bedrijfsleven er net bijgekregen in mijn portefeuille. Wat ik in elk geval zou willen is een landelijke invoeren van het Streetwise-concept. Dat is een samenwerkingsverband tussen winkeliers, banken, vastgoedeigenaren en de gemeente om winkelstraten levendig te houden. Rotterdam staat bijvoorbeeld op de kaart als architectuurstad, maar de meeste bezoekers komen voor de Koopgoot. Dat mag geen Spookgoot worden. Streetwise wordt nu in enkele Limburgse steden toegepast, óók als een manier om te voorkomen dat winkeliers naar de Randstad trekken. Binnensteden zijn de sociale aders van de samenleving. Winkeliers leven nu in een scheve wereld: concurrentie van online, terwijl hun huur alleen maar omhoog gaat.’

Geeft zichzelf een: 8

‘In mijn hart zeg ik een 9, maar vraag het me nog eens over een jaar.’

Met of zonder GroenLinks?‘Met. Samenwerking moet in deze tijden van versplintering. Of dat dan een fusie moet zijn: ik heb geen zin me daarmee bezig te houden.’

Werkgever of werknemer?‘Ik wil nu opkomen voor de werknemer met het oog op multinationals en de race to the bottom. Dat is ook in het belang van mkb-werkgevers.’

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen?Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.