Houd waterschappen in stand, minister Schultz

Al eeuwen lang wordt de waterstand in Nederland geregeld door de belanghebbenden zelf, in de waterschappen. Dat is een behoorlijk succesvolle aanpak geweest omdat zo het waterpeil aangepast kan worden op de noden van de inwoners. In een poging de waterschappen te vernieuwen, adviseert de Adviescommissie Water (ACW) de minister om de geborgde zetels voor belanghebbenden te verminderen. Daardoor krijgen de (politieke) partijen die via de waterschapsverkiezingen worden gekozen teveel macht.

Het is heel goed mogelijk dat de waterschappen wat gemoderniseerd moeten worden. Maar door de gegarandeerde zetels voor landbouw, bedrijven en natuurterreineigenaren in te krimpen, wordt een pijler onder het succes weggeslagen. De AWC gaat er van uit dat de gekozen vierde groep in de besturen, die de inwoners via verkiezingen vertegenwoordigt, ook oog heeft voor de belangen van boeren en bedrijfsleven. Dat is natuurlijk maar ten dele waar. Ondernemers vormen slechts een klein deel van de stemgerechtigden en de kans bestaat dat hun stem verdwijnt in de grote massa. Daarentegen zijn hun (financiële) belangen groot.

Ook het voorstel om in elk waterschap evenveel geborgde zetels op te nemen, gaat voorbij aan de rol van het waterschap. Juist door te variëren in het aantal kan de samenstelling van het bestuur een afspiegeling vormen van de regio. Meer landbouwers in een agrarische regio, meer ondernemers in verstedelijkt gebied.

Dat waterschapsverkiezingen niet populair zijn, betekent niet dat het systeem niet deugt. De huidige variabele invulling met zetels voor diverse groepen in de samenleving, zorgt er voor dat Nederlanders al eeuwen droge voeten hebben. Dit systeem van eenzijdig afbreken ten faveure van een meer politiek getint bestuur, leidt tot verkeerde belangenafwegingen en misschien wel vaker tot natte voeten. Waterschapsbesturen zijn de afgelopen decennia regelmatig gemoderniseerd. Het is van belang om ze nu eens een periode met rust te laten.