Lucille Werner: 'Ik weet hoe moeilijk het is'

Koudwatervrees. Werkgevers maar óók arbeidsgehandicapten hebben ermee te kampen. Vaak onterecht, zegt Lucille Werner, oprichter van de Lucille Werner Foundation. ‘Bedrijven met diversiteit in de organisatie zijn het sterkst en het meest succesvol.’ Deze week ‘beloont’ ze bedrijven die voorop lopen met een tegel op de Business Walk of Fame.

 

Zijn er niet voldoende initiatieven om arbeidsgehandicapten aan werk te helpen?

‘Het is niet voor alle bedrijven een automatisme om te kijken naar diversiteit op de werkvloer. En nog lang geen vanzelfsprekendheid om arbeidsgehandicapten aan het werk te helpen. Bedrijven voor wie dat wel heel normaal is, ondersteunen wij graag.’

‘Het unieke van het initiatief Business Walk of Fame is dat mensen met een handicap zelf hun werkgever hebben opgegeven. Zij vinden dat het bij hen op de werkvloer goed werkt. Deze bedrijven zien en ervaren zelf dat een diverse organisatie de sterkste en meest succesvolle is.’

 

Doen werkgevers nog niet genoeg?

‘Initiatieven zoals het honderdduizend banen plan vind ik mooi. Maar ik blijf zeggen dat als je problemen op wilt lossen, je vooral bij de doelgroep zelf moet beginnen. Die wil je aan het werk zien. Je kunt banen creëren, het bedrijfsleven motiveren en dat soort dingen meer, maar het gaat echt om het mobiliseren van de mensen met een handicap zelf. En dat blijkt het allermoeilijkste te zijn.’

‘Een quotum opleggen, zoals staatssecretaris Klijnsma wil, vind ik heel ingewikkeld. Mensen met een handicap hebben al te kampen met negatieve beeldvorming. Dat wordt natuurlijk extra benadrukt op het moment dat je een quotum oplegt. Een beetje forceren af en toe kan best. Maar ik denk dat het niet duurzaam gaat werken vanwege het imago dat mensen met een arbeidshandicap al hebben.’

 

Of hebben arbeidsgehandicapten extra aanmoediging nodig?

‘Er is koudwatervrees bij zowel het bedrijfsleven als bij de mensen met een handicap. Ik zeg altijd dat het een goed huwelijk moet zijn waarbij beide partijen uiteindelijk blij zijn. Je kan als bedrijfsleven wel van alles willen, maar mensen met een handicap moeten zelf ook actie ondernemen. Beiden moeten in contact met elkaar komen om te zien dat die koudwatervrees vaak niet terecht is.’

‘Een werkgever zal misschien bang zijn dat zijn werknemer de klus niet kan klaren, dat hij de volgende dag belt dat hij of zij ziek is. Maar ik daag de werkgever uit om het talent te zien in mensen met een handicap. Het zijn zulke gedreven mensen die op het moment dat ze een baan hebben zoveel meer geven dan een ander omdat ze zo dankbaar en blij zijn met hun baan. Dat werkt heel positief.’

 

U spreekt uit ervaring?

‘Oh ja, ik ben vaak genoeg afgewezen. Ik weet hoe moeilijk het is. In mijn studententijd bijvoorbeeld wilde ik serveerster worden in een groot steakhuis. Maar er werd gezegd: ‘Ja joh, jij kunt toch niet met dat dienblad lopen!’ Zelfs als ik oplossingen aandroeg om het wel te kunnen doen.’

‘Iedereen moet vechten voor een plekje op de arbeidsmarkt. Maar voor mensen met een handicap geldt dat nog sterker. Je moet je niet laten ontmoedigen als je ‘nee’ te horen krijgt. Dan doe je jezelf tekort.’

 

Wat doet u concreet om bedrijven en gehandicapten aan elkaar te koppelen?

‘Wij zijn net gestart met een samenwerking met Randstad. Zij hebben een participatieafdeling opgericht waar we heel nauw mee samenwerken. We sporen onze doelgroep op en proberen ze via campagnes te mobiliseren om aan het werk te gaan. We bieden workshops en trainingen, allemaal online, heel laagdrempelig. We hebben een online platform waar we ook zelf kunnen monitoren hoe ver iemand in het traject is. Op het moment dat iemand het niet bij kan benen, kunnen we ingrijpen en op maat cursussen aanbieden.’

‘Het is ook heel belangrijk om te laten zien dat je uiteindelijk gelukkiger wordt van werken. Een broek kopen van het geld dat je zelf hebt verdiend, is fijner dan dat je de broek hebt moeten kopen van een uitkering. Werken verhoogt je eigenwaarde. We proberen mensen te enthousiasmeren door andere mensen met een handicap te laten vertellen dat ze gelukkiger zijn geworden van een plek op de arbeidsmarkt.’

 

Wie is Lucille Werner?Lucille Werner (47) is de oprichter van de Lucille Werner Foundation. Een stichting die zich sterk maakt voor het creëren van een positief imago van mensen met een handicap en het succesvol laten integreren in de samenleving. Daarnaast is zij bekend als presentatrice van televisieprogramma’s als en M. In het boek schrijft zij over haar eigen ervaringen van het leven met een handicap.Lucille Werner heeft diverse prijzen ontvangen waaronder de Frekie-trofee, een prijs die uitgereikt wordt aan mensen die zich inzetten voor mensen met een handicap en de Cleopatra Award, een prijs voor de vrouw die haar sporen heeft verdiend op zakelijk of maatschappelijk gebied. Ook werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en ontving ze in 2012 de Majoor Bosshardt Prijs.