Het Europees Parlement bestaat uit 705 leden. Hoe zorg je dan dat je stem wordt gehoord in die grote plenaire zaal? Mohammed Chahim, nummer 2 op de lijst van GroenLinks/PvdA, zit sinds 2019 in het Europees Parlement. ‘De Nederlandse directheid kan helpen.’
Eén van de 705 Europarlementariërs: heb je in je eentje nog invloed dan?
‘Van dat aantal moet je niet te lang onder de indruk blijven, maar nadenken over hoe je invloed kunt krijgen in het parlement. Dat betekent snappen waar het om gaat, kunnen omgaan met andere culturen en bovenal samenwerken. Met een Italiaan is de omgang anders dan met een Pool. Daarnaast is het ook belangrijk om gewoon te aardig zijn, zodat je dingen worden gegund. Het betekent niet dat je de directheid waar Nederlanders om bekend zijn, moet laten varen. Die directheid wordt ook wel gewaardeerd in Brussel. Bijvoorbeeld als een vergadering lang duurt doordat iedereen om de brij heen draait.’
‘Verder is het fantastisch om daar te zijn. Wie had dat ooit gedacht? Je bent volksvertegenwoordiger en dat is eervol. Tweede Kamerlid zou ik overigens ook eervol hebben gevonden. Maar ik werd door de partij gevraagd voor het Europees Parlement.’
‘Nederlanders zitten hier niet om stoelen te vullen’
Welke rol speelt de eigen fractie?
‘In zo’n supergroot parlement is de fractie – de sociaaldemocratische in mijn geval – je eerste oriëntatiepunt. Daar moet je meerderheden vinden voor je inbreng, want als het daar al niet lukt, kun je het wel vergeten in het gehele parlement. En let wel: de sociaaldemocratische fractie was tot Brexit net zo groot als de hele Tweede Kamer.’
‘De andere Nederlandse Europarlementariërs zoek ik op als we samen kunnen optrekken. Dat was bijvoorbeeld het geval bij het uitfaseren van de verbrandingsmotor als onderdeel van het CO2-beleid. Maar over de Natuurherstelwet waren we het niet eens, die ligt gevoelig tussen de partijen. Als Nederlandse ‘fractie’ zijn we wel invloedrijk omdat we hard werken en weten waar we het over hebben. Dat klinkt misschien logisch, maar we zitten hier niet om stoelen te vullen. Er is werk dat gedaan moet worden.’
Wat heeft u zelf bereikt als Europarlementariër?
‘Voor CBAM (Carbon Border Adjustment Mechanism, red.), de CO2-heffing aan de grens van Europa voor niet-Europese bedrijven die onze markt op willen, was ik hoofdonderhandelaar. Dat betekent dat ik namens het parlement de onderhandelingen met de Europese Commissie leidde. De fractie kreeg dit dossier op basis van een soort puntensysteem. Vervolgens kun je jezelf aanmelden voor de functie van hoofdonderhandelaar. Dat is dus gelukt.’
‘Het is mooi om te zien dat lidstaten CBAM, dat zorgt voor een gelijk speelveld voor de Europese industrie, nu overal invoeren. Ik krijg er evenveel kritiek – en waardering – voor van ngo’s en het bedrijfsleven. De mening van het bedrijfsleven vind ik belangrijk, want bedrijven zorgen voor banen. Ik kijk dus ook altijd of Europees beleid uitvoerbaar is voor bedrijven. Zo zorg je dat ze gemotiveerd blijven om deel te nemen aan de energietransitie. Anders creëer je teleurstelling.’
Wat verwacht u van de verkiezingen in juni?
‘Ik hoop dat mensen gaan stemmen en dat ze dat doen op partijen die Europa willen verbeteren, en niet op partijen die Europa willen afbouwen. Europa is de beste bescherming die we kunnen hebben in de wereld. Op het gebied van veiligheid en onze privacywetgeving tegen techgiganten, maar ook om minder afhankelijk te zijn van het buitenland voor energie en kritieke grondstoffen. Er wordt verwacht dat de populistische stroming gaat winnen in juni, maar de populisten vormen nu geen meerderheid in het parlement. Mochten ze winnen, dan is het de vraag of we een coalitie over rechts krijgen. Óf dat er, ondanks de onderlinge verschillen, toch een coalitie van pro-Europese partijen mogelijk is.’
Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
