Oud-topruiter Rob Ehrens over zijn leven na de sport

Het winnen van de Grand Prix van Hickstead met alle wereldtoppers. Dat was voor hem hét moment in zijn tijd als topruiter. Nu heeft hij een eigen stal. Rob Ehrens (58) over zijn leven na de sport.

‘De liefde voor de paardensport heeft er altijd in gezeten. Hoewel ik niet uit een paardenfamilie kom. Misschien komt het door mijn opa: hij bracht drank rond met paard en wagen. Ik heb hard moeten werken om aan de top te komen. En ook regelmatig getwijfeld of ik wel talent had. Niet terecht, want alleen keihard werken leidt tot topprestaties.’
‘Ik heb laten zien dat ik belangrijke prijzen kon winnen. Maar veel medailles heeft het me niet opgeleverd. Bij mijn eerste Olympische Spelen, in 1980, kwam ik net kijken. Het parcours van het eerste wedstrijdonderdeel was zó moeilijk. De balken vielen bij de driesprong als mikado. Ook bij mij. In 1984 was ik de enige Nederlander. Maar m’n paard was niet fit, dus kon ik niet starten. En ook vier jaar later viel ik buiten de prijzen.’

‘Het is me nooit komen aanwaaien’

‘In 2001 was het genoeg geweest. Ik had het wel gezien om elke dag zes tot tien paarden te moeten rijden. Het kostte ook steeds meer moeite om het materiaal bij elkaar te krijgen om internationaal mee te kunnen. Mijn laatste wedstrijd was in Hickstead. Heel toevallig daar waar ik ook was begonnen. Ik gaf al langer les. Toen ik bij de KNHS aan de slag kon als bondscoach, hoefde ik daar niet lang over na te denken.’
‘Ik combineer het werk voor de bond met een eigen stal. Bang dat dit botst, ben ik niet. Zo lang bij mijn werk als bondscoach het nationaal belang maar voorop staat. Het zou slecht zijn als ik Nederlandse toppaarden aan andere landen zou verkopen. Of teams van andere landen zou versterken door daar les te geven. Maar daar begin ik van z’n levensdagen niet aan.’

‘Drie jaar geleden hebben mijn zoon Robbert en ik besloten om samen een nieuw bedrijf op te zetten. We hopen nog dit jaar in Weert een stal te openen, met een talentencentrum erbij. Het is belangrijk de jeugd al in een vroeg stadium te scouten, te begeleiden. Want alleen zo krijg je de toppers boven.’