Waarom deze VVD’er Europa wél belangrijk vindt

VVD-Europarlementariër houdt regelmatig huiskamerbijeenkomst om ‘Brussel’ dichterbij de mensen te brengen. ‘Als handelsland zijn wij afhankelijk van Europa, zo simpel is het.’

Europa is traag en kost alleen maar geld. Ja, VVD-europarlementariër Caroline Nagtegaal kent de verhalen. En voor een deel kloppen die ook wel. ‘De maandelijkse gang van Brussel naar Straatsburg bijvoorbeeld – dat hele circus van parlementariërs, personeel en documenten – is zonde van de tijd en het geld. Maar die week in Straatsburg heeft een historische achtergrond, en het schrappen daarvan stuit op het Europese vetorecht. Ik blijf me inzetten voor afschaffing, maar dat mag mij niet afleiden van andere zaken.’ Zij richt zich dan liever op iets positiefs, zoals het mogelijk maken van crowdfunding over de grenzen voor ondernemers.

Wie is Caroline Nagtegaal?Na een studie bestuurskunde in Rotterdam begon Caroline Nagtegaal (39) in 2004 als adviseur publieke sector bij KPMG. In 2010 werd zij manager Europese zaken bij Havenbedrijf Rotterdam. Vijf jaar later verkaste zij naar Schiphol, waar zij manager public & external affairs werd. In 2014 stond Nagtegaal op de VVD-lijst voor het Europees Parlement, maar haalde de partij te weinig zetels. In 2017 nam zij alsnog de plaats in van Cora van Nieuwenhuizen, die minister werd.
(Bron: onder meer www.parlement.com)

Met een verleden bij het Havenbedrijf Rotterdam en Schiphol was de gang naar Brussel, met transport in haar portefeuille, vanzelfsprekend voor haar. ‘De geopolitieke uitdagingen zijn nog nooit zo groot geweest. Ik wil kijken hoe ik daar concreet een rol in kan spelen, waar ik impact kan hebben. De besluitvorming in Brussel duurt natuurlijk lang, met 28 lidstaten, het vetorecht en 751 europarlementariërs. We hebben het onszelf best moeilijk gemaakt met het streven naar consensus en compromissen. Tegelijkertijd biedt het grotere Europese speelveld ook juist mogelijkheden om dingen voor elkaar te krijgen. Ik werk bijvoorbeeld samen met een Duitse collega aan een betere spoorverbinding van Amsterdam naar Frankfurt en Berlijn. Of met het internationale bedrijfsleven aan een hogere CO2-prijs. Dat kan alleen maar op Europees niveau, en niet vanuit Den Haag.’

Over deze serieWat hebben Kamerleden met het bedrijfsleven? Beschikken ze zelf over een ondernemersgeest? In de serie Langs de meetlat in Forum komen Kamerleden van alle partijen aan het woord over hun band met en inzet voor het bedrijfsleven en geven ze zichzelf een cijfer. Eerdere afleveringen lezen? Kijk danhier.

De VVD is toch niet zo’n Europa-fan?

‘Als handelsland zijn wij afhankelijk van Europa, zo simpel is het. En we kunnen niet alles alleen regelen. Het wordt een probleem als Brussel aanschurkt tegen nationale taken, zoals het leger en belastingen. Ik zie binnen Europa ook wel de neiging om de bijdrage van het bedrijfsleven te reduceren tot het betalen van belasting, en om van bedrijven een zondebok te maken. Daar strijd ik tegen.’

‘De Europese neiging is om van bedrijven een zondebok te maken’

Ze merkt dat ‘Brussel’ verder van het bed staat van mensen dan ‘Den Haag’. Op haar manier wil ze mensen meer bij de politiek betrekken. In Brussel doet ze dat door regelmatig bedrijven, groepen en personen te ontvangen. ‘Laatst nog een jonge vent die een slimme tachograaf had bedacht. Als ik die uitnodig, levert dat mij kennis op en krijgt hij een inkijkje in de Europese politiek.’ Thuis in Rotterdam organiseert ze elke twee maanden huiskamerbijeenkomsten voor geïnteresseerden. Aan de keukentafel vertelt ze dan over haar Brusselse werk en geeft ze het woord aan een politieke gastspreker. ‘Ik ben actief in Rotterdam en hoor veel, als een soort vraag- en klaagbaak.’

Ze komt zelf uit een ‘onderwijs- en zorggezin’, maar haar man is nu een paar jaar actief als ondernemer in de digitale havenlogistiek. ‘Dan merk je dat ondernemerschap mooi én hard kan zijn. Mooi bij successen en hard als het minder goed gaat. Een beetje vergelijkbaar met de politiek: ik kan gigantisch balen als een voorstel het nét niet haalt, of als er een compromis uitrolt dat in mijn ogen weinig oplevert.’

Wat neemt u naar Brussel mee van de ervaringen van uw man?

‘Dat afschaffing van belemmerende regels en een goede handhaving cruciaal zijn. Kijk, ik ben als liberaal geen fan van het dichttimmeren met regels, maar als er eenmaal regels zijn opgesteld, bijvoorbeeld over verduurzaming van een sector, moeten die wel worden gehandhaafd. Anders voelt niemand zich daaraan gehouden. Dan is de prikkel weg. Het is ook mijn Rotterdamse inborst: afspraak is afspraak. Dit geldt ook voor de lidstaten zelf. Landen moeten zich houden aan de Turkijedeal over opname van vluchtelingen. Italië moet zich aan de begrotingsafspraken houden.’

Waarom Jasper Nagtegaal (jazeker: de man van…) campagne voerde:

Nagtegaal studeerde bestuurskunde in Rotterdam vanuit een interesse in de wisselwerking tussen publiek en privaat. Daarnaast was ze als kind al gefascineerd door alles wat met vervoer te maken heeft. Bij het Havenbedrijf Rotterdam was ze betrokken bij de aanleg van de Tweede Maasvlakte. ‘Meehelpen aan een nieuw stukje Nederland. Met als ultiem moment het rijden op een stuk zand en op je navigatie zien dat je in zee rijdt.’

Grote schepen, kranen en vliegtuigen: machtig vindt ze dat. ‘Toys for girls’ die wat haar betreft het leven verrijken. ‘Ik voel aversie tegen drammerig milieu-denken. Zie hoe bedrijven hun best doen om duurzamer te werken. Schepen die op schonere brandstof varen, vliegtuigen die van lichter materiaal worden gemaakt. We moeten die bedrijven meer omarmen, mogen daar wel wat trotser op zijn.’ Ze beseft dat ‘haar’ wereld van de politiek soms een belemmering vormt. Er is bijvoorbeeld nog steeds geen gezamenlijk Europees luchtruim, waardoor vliegtuigen moeten omvliegen. ‘Dat kost 10 procent extra uitstoot.’

Geeft zichzelf een: 8

‘Ik heb veel contact met het bedrijfsleven, ben makkelijk benaderbaar. Aan het eind vraag ik altijd: wat kan ik morgen concreet voor je doen?’

Rotterdam of Brussel?‘Rotterdam. Daar heb ik veel aan te danken en het is mijn thuis. De dynamiek van Rotterdam helpt me om scherp te blijven in Brussel.’

Auto of OV?‘Auto! Ik vind autorijden heerlijk. Het is de ultieme vrijheid. Maar het gaat om de juiste mix. Naar Brussel is de trein prima. En het is onzin om naar Parijs te vliegen.’

Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen?Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.