Peter Kwint (SP): Opvallen aan het Binnenhof is helemaal niet moeilijk

Met zijn voorliefde voor tattoos, punkmuziek en kickboksen is Peter Kwint een opvallende nieuweling in de Tweede Kamer. Maar daar heeft het SP Kamerlid het liever niet over. Hijfocust op de inhoud. ‘Aan de slag. Ík ben niet demissionair.’

Outfit

‘Ik had voor mijn komst naar Den Haag niet kunnen denken dat ik met mijn outfit op Prinsjesdag (jasje en gilet boven spijkerbroek; red.) de NRC zou halen. Er is niet veel voor nodig om op te vallen op het Binnenhof. Ik vind het wel grappig dat vooral collega-Kamerleden die strak in het pak gaan, zeggen dat ze het zo goed vinden dat ik dicht bij mezelf blijf. Maar zelf heb ik het liever over de inhoud dan over de jurken, de hoedjes en de koets op Prinsjesdag.’

Wie is Peter Kwint?Voor en tijdens de studies politicologie en filosofie werkte Peter Kwint (32) in de gehandicaptenzorg. In 2007 ging hij naar de Tweede Kamerfractie van de SP, eerst als beleidsmedewerker en daarna als persvoorlichter. In 2014 werd hij lid van de Amsterdamse gemeenteraad en ging hij aan de slag bij campagnebureau BKB. Sinds maart van dit jaar zit hij in de Tweede Kamer voor de SP. Hij werd door Kamervoorzitter Khadija Arib gewezen op zijn informele kleding (spijkerbroek, overhemd, tattoos). Verder houdt hij van punkmuziek en kickboksen.

Demissionair

‘De Tweede Kamer laat kansen liggen door zoveel onderwerpen controversieel te verklaren. Ik bedoel: wíj zijn niet demissionair. We kunnen zelf ook zaken agenderen, en het land moet toch geregeerd worden. Als je iets in 2018 wil laten gebeuren, moet je het nu regelen.’

‘Ik denk dan bijvoorbeeld aan onderwijsprogramma’s voor achterstandsleerlingen. Daar wordt 100 miljoen euro op bezuinigd, maar mijn verwachting is dat het nieuwe kabinet dat terug gaat draaien. Dan vind ik dat je daar nú over moet praten, omdat gemeenten anders al programma’s gaan schrappen.’

ATV5 filmde Peter Kwint (SP) op zijn eerste dag in de Kamer. Zo is dat dus:

Oppositie

‘Nee, ik voel me niet dubbel benadeeld omdat ik ook nog eens lid ben van een oppositiepartij, de SP. Dat is een rare, cynische opvatting van de democratie: je doet mee of je staat te roepen langs de zijlijn. In een democratie heb je een scherpe oppositie nodig. Als de SP niet met het initiatief voor een Nationaal Zorgfonds was gekomen, hadden we nu de discussie over het eigen risico en de rol van verzekeraars niet gehad.’

SP’er

‘De directe aanleiding om politiek actief te worden was mijn bijbaan in de gehandicaptenzorg. Ik merkte dat het steeds moeilijker werd om leuke uitjes te maken met bewoners omdat er dan te weinig collega’s waren voor de andere bewoners. Als we dat al niet konden regelen…’

‘Het goede van de SP is de combinatie van het nastreven van grote idealen en het actievoeren voor kleine dingen, zoals scheve stoeptegels waar ouderen over vallen, en schimmel in huurwoningen. Om te weten waar je het over hebt, moet je zelf de wijk in en je niet verliezen in stapels papier.’

‘In een democratie heb je een scherpe oppositie nodig’

‘Ik herken me niet in het boek van oud-Kamerlid Sharon Gesthuizen over de ‘dictatuur’ binnen de SP. Als beleidsmedewerker heb ik met Sharon Gesthuizen samengewerkt aan Hart voor de zaak, het SP beleid voor de kleine ondernemer. Mijn ervaring is dat je kansen krijgt binnen de SP en dat discussie wel degelijk mogelijk is.’

Naar Den Haag

‘Ik had het prima naar mijn zin in de Amsterdamse gemeenteraad en had een leuke baan bij campagnebureau BKB. Maar de gemeenteraad gaat vooral over invullen van landelijk beleid, niet over het aanpassen ervan. Daarvoor moet je in de Tweede Kamer zijn. Dan vind ik het bijna decadent om nee te zeggen als je op het hoogste niveau gevraagd wordt om daar het SP-geluid te laten horen.’

Ondernemer

‘Mijn ouders komen uit de onderwijs- en de omroepwereld. Mijn oma was boerin. In de zomer vond ik het leuk om in mijn dorp in de Alblasserwaard te helpen met hooien en melken, maar verder ging dat niet. Het lijkt me ook niet fijn ondernemen voor boeren, want zij zitten vast aan schaalvergroting, de inkoopmacht van supermarkten en strenge eisen van de overheid.’

‘Ik krijg een sik van voorspelbare reacties over loonmatiging’

‘Ik heb wel eens met de gedachte gespeeld om met een paar vrienden een bedrijf te starten, bijvoorbeeld ter ondersteuning van maatschappelijke organisaties. Wat me tegenhoudt is dat ik administratief geen wonder ben, en als ik de verhalen van zzp’ers hoor, zou ik daar tegenop zien. Als je een eigen onderneming start, vraagt dat alles van je, daar kun je niks naast doen.’

Band met bedrijfsleven

‘Ik zie ondernemers die met veel passie en betrokkenheid bezig zijn. Daar kan de overheid een voorbeeld aan nemen. Aan de andere kant krijg ik een sik van de voorspelbare reacties vanuit het bedrijfsleven over bijvoorbeeld loonmatiging.’

‘Een terechte klacht vind ik de doorbetaling bij ziekte van werknemers voor het midden- en kleinbedrijf. Twee jaar doorbetalen werkt niet, want daardoor nemen bedrijven niet snel vast personeel aan. Iedereen is het daar over eens, maar ondertussen duurt dat systeem maar voort. Ik vind dat de overheid de financiering van het tweede ziektejaar op zich moet nemen.’

Mbo

‘Mijn belangrijkste portefeuille is onderwijs. In Den Haag gaat het te weinig over het middelbaar beroepsonderwijs. Dat heeft te maken met de maatschappelijke druk op een zo hoog mogelijke opleiding voor jongeren. Terwijl bedrijven zitten te springen om goede vakmensen. Naar het mbo gaan ís geen mislukking. Ik heb zelf politicologie en filosofie gestudeerd, en heb daar totaal geen spijt van, maar ik had waarschijnlijk meer kunnen verdienen met een techniekopleiding.’

‘Binnen het mbo-onderwijs zie ik het vinden en lopen van stages als een probleem. Vooral grote winkelketens zien stagairs als goedkope arbeidskrachten, terwijl het de bedoeling is dat ze er wat van leren. Ook de scholen zelf moeten beter meekijken bij het invullen van de stages.’

Peter Kwint geeft zichzelf een: 7

‘Dat biedt nog ruimte voor verbetering. Onder betrokkenheid met het bedrijfsleven versta ik ook het elkaar kritisch aanspreken als iets je niet zint.’

De foto is gemaakt bij Pantar in Diemen: ‘Sociale werkplaatsen zullen altijd nodig zijn voor een bepaalde categorie mensen. Ik heb daar gezien hoe de waardering van een baan ook mensen met een beperking kan doen opbloeien. Maar niet iedereen kan in een bedrijf functioneren. Dus de huidige sterfhuisconstructie moet worden ingetrokken.’

Communisme of kapitalisme?‘Socialisme. De overheid moet een grotere rol krijgen in het stellen van grenzen aan de markt. Werknemers moeten meer inspraak krijgen, op en buiten het werk. Dat was niet het sterkste punt van het communisme, los van de moorddadigheid van dat systeem.’

Industrie of natuur?‘Industrie, ook omdat ik een zwak heb voor de esthetiek van oude industriële gebieden. Maar de industrie moet dan wel verduurzamen.’