Petra van Kessel: 'Mijn keus is emotioneel zwaar geweest'

Petra van Kessel (Petra van Kessel Vastgoed) werkte in het familiebedrijf van haar ouders. Toen opeens haar vader overleed, besloot ze het roer helemaal om te gooien. Daarvoor moest ze wel eerst wat pijnlijke keuzes maken. ‘Emotioneel zwaar, maar ik had ineens zoveel energie.’

‘Ik was 18 toen ik in het bouwbedrijf van mijn vader begon. Hij is met niks begonnen en heeft door hard te werken een heel groot bedrijf opgezet. Mijn vader was redelijk traditioneel. Mijn broer kon het bouwbedrijf gaan doen, ik mocht — net als mijn moeder — de administratie en financiën regelen. Vastgoed vond ik veel leuker. Ik heb een makelaarsopleiding gedaan en ben toen ons vastgoed gaan verhuren en beheren.’

VeerkrachtVeel ondernemers weten hoe het is om te vallen en toch weer op te staan. In de serie Veerkracht laten we deze ondernemers aan het woord. Wat maakten zij mee en hoe kwamen ze hier sterker uit?

‘De dood van mijn vader in 2008 kwam totaal onverwacht. Hij was 62, werd niet goed en piepte ertussenuit. Mijn broer ging verder met de bouwgerelateerde projecten, hij was de directeur en bepaalde de richting, ik werkte puur operationeel in het vastgoed. Toen besloot ik alleen verder te gaan. Dat was heftig, want ik trok zo het familiebedrijf uit elkaar. Ik stond er alleen voor.’

‘Ik trok het familiebedrijf uit elkaar’

‘Na bijna 25 jaar in het familiebedrijf zat ik daar opeens alleen in een eigen kantoortje. Dat was emotioneel zwaar, maar ik had ineens zoveel energie. Eindelijk kon ik de dingen op mijn manier regelen. Binnen anderhalf jaar had ik de leegstand weggewerkt met een goede vastgoedportefeuille. Ik heb een perceel grond herontwikkeld en circulaire bedrijfsruimtes gebouwd en verkocht. Helemaal naar eigen inzicht.’

‘Ik ben de afgelopen jaren enorm veranderd. Ik sta nu steviger in mijn schoenen, ben gegroeid in mijn ondernemersrol. Ik kan tegen een stootje, want ik weet dat ik een sterke fundering heb. Dat merkte ik ook toen er in 2021 een grote brand was in een van mijn panden. Ik bleef kalm toen ik ‘s nachts dat telefoontje kreeg. De schade bleek groot: 1,3 miljoen. Gelukkig was ik goed verzekerd. Met de familie? Dat was in het begin niet zo makkelijk. Ik voelde me vaak de boeman, degene die weg wilde. Maar ik heb me nooit schuldig gevoeld, wel verkeerd begrepen. Het contact met mijn moeder is altijd sterk gebleven, we kunnen op elkaar rekenen. Mijn broer en ik hebben onze eigen weg gekozen.’

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.