Bij TOPdesk is vrijwilligerswerk in de baas z'n tijd 'verplicht'

Kinderen begeleiden om hun potentieel helemaal te benutten, Rik Prins doet dat naast zijn werk als directeur Nederland van TOPdesk. En onder werktijd: het bedrijf dat software ontwikkelt, stimuleert dat. ‘Een uur per week, dat kunnen we best missen.’

‘O, de inloopmiddag zit vol.’ Achtstegroeper Mohamad (12) legt zich er meteen bij neer: deze middelbare school, type dalton, gaat hij niet kiezen. Op de open dag, eerder die week, was hij ziek. Einde verhaal.

Rik Prins (45), directeur van TOPdesk Nederland, zit naast Mohamad op de bank. Op het bijzettafeltje een glas Syrische koffie, sterk en met drab onderin. Mohamads vader zit ook in de woonkamer, hij scrollt op zijn telefoon. Prins zegt: ‘Joh, zo werkt het niet. Ik bel de school wel even.’

‘als we bijdragen aan de samenleving profiteren we daar als bedrijf ook van’

Mohamad kwam vijf jaar geleden uit Syrië naar Nederland. Thuis spreekt hij Arabisch. ‘Wat school betreft, staat hij er thuis alleen voor’, zegt Rik Prins later. Daarom is hij zijn mentor geworden. En dat doet hij onder werktijd van TOPdesk.

Het Delftse bedrijf levert software voor servicemanagement. Sinds 2022 mogen de vijfhonderd Nederlandse medewerkers (er zijn veertien kantoren wereldwijd) 2,5 procent van hun werktijd besteden aan vrijwilligerswerk. ‘Dat komt neer op een uur per week’, zegt Prins. ‘Dat kunnen we best missen. Zo willen we bijdragen aan de samenleving waar we als bedrijf ook van profiteren.’

Prins organiseert al de collecte voor KWF Kankerbestrijding in het centrum van Delft. ‘Maar voor TOPdesk wilde ik graag iets kleinschaligers doen, persoonlijk contact geeft me meer voldoening. Ik wilde graag kinderen begeleiden om hun potentieel helemaal te benutten. Aan het eind van de basisschool is dat extra belangrijk, als je een middelbare school kiest. Ik heb zelf een dochter van die leeftijd.’ Via de organisatie School’s Cool kwam hij bij Mohamad.

Dus zat Prins elke donderdagmiddag in een flat in Delft-Zuid, een jaar lang, om met Mohamad aan rekenen, taal en geschiedenis te werken. Ze kletsten ook veel. Deden spelletjes als Bananagrams, een soort Scrabble (‘Dan ben je ook met woorden bezig’). Prins begon appjes te krijgen: ‘Ik had een 8 voor rekenen en een 7 voor taal.’ Dan dacht hij: zie je wel, hij kan het gewoon. Na de citotoets ging het vmbo-kader advies van eind groep 7 omhoog naar mavo-havo.

Komt dat door Prins? Relativerend: ‘Nou, hij vertelde dat hij voor die toets in groep 7 niet erg zijn best had gedaan. Hij had geen idee hoe belangrijk het was. In groep 8 wist hij dat wel. Hij heeft het zelf gedaan. Ik heb wel met hem aan zijn zelfvertrouwen gewerkt, en aan zijn focus. Hij is nu ook opener, communiceert makkelijker.’

Terug naar die daltonschool. Prins wilde het niet opdringen maar dacht dat de school iets voor Mohamad kon zijn: ‘Je maakt veel huiswerk al op school. Dat leek me een uitkomst voor Mohamad, die thuis niet om hulp vragen kan.’

Prins belde dus naar de daltonschool, en ze waren welkom op de inloopmiddag. Ze gingen er samen heen. Mohamad vond het leuk, en sinds september zit hij in de eerste klas.

‘Ik vind het heel tof dat hij voor die school heeft gekozen’, zegt Prins. ‘Hij haalt goede cijfers, heeft vrienden gemaakt. Dat vind ik mooi om te zien.’

‘Mohamad mag me altijd bellen of appen’

Het mentorschap duurt een jaar. Toen Prins aankondigde te stoppen, was Mohamad even stil. Toen zei hij: ‘Daar word ik verdrietig van.’ Prins: ‘Ik moest mijn hulpverlenerskantje wel in toom houden en niet zeggen dat ik zou blijven. De familie noemt me meester Rik, ze zijn enorm gastvrij, ze zeiden: je mag altijd langskomen. Dat vond ik in het begin moeilijk, ik vond meer afstand wel prettig. Maar ook nu ik zijn mentor niet meer ben, mag Mohamad me altijd bellen of appen.’

OndernemenvoorNLSoms lijkt het of ondernemers zich alleen bezighouden met het runnen van het bedrijf en omzet draaien. In de praktijk doen ze veel meer dan dat. Ze zetten zich in voor een sociaal bedrijf, een groene omgeving of het opruimen van zwerfafval. In de serie #OndernemenvoorNL zoekt opinieblad Forum die ondernemers op met de vraag wat ze drijft. En waarom zij vinden dat ze ook (mede)verantwoordelijk zijn voor hun omgeving. In de vorige aflevering vertelde Astrid Dalhuisen hoe de maaltijdbezorgers van haar slagerij een oogje in het zeil houden bij ouderen. 

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.