Frank Wassenberg (PvdD): ‘Ondernemers zorgen voor leefbaarheid’

De natuur staat voorop voor Frank Wassenberg, Kamerlid voor de Partij voor de Dieren. Maar hij heeft ook oog voor de belangen van bedrijven. Al kan een deel prima voor zichzelf zorgen, vindt hij.

Als natuurliefhebber en zoon van een bioloog lag de keuze voor de studie biologie voor de hand. Maar Frank Wassenberg, Kamerlid voor de Partij voor de Dieren, wist toen – ‘groen als gras’ – nog niet dat hij voor die studie dierproeven moest gaan doen. ‘Dat was een kantelpunt. Iedere student vindt die proeven in het begin afschuwelijk. ‘Dat went wel’, zeiden docenten. Maar bij mij wende het niet.’ Hij koos na de studie daarom voor het beschermen van dieren bij onder meer de Bont voor Dieren de Vereniging Proefdiervrij, en nu dus de PvdD.

Wie is Frank Wassenberg?Na een studie biologie in Utrecht begon Frank Wassenberg(54) bij de Bont voor Dieren in 1993. Zes jaar later werd hij beleidsmedewerker bij het Asklepion Science Center. Vanaf 2000 richtte hij zich weer op dieren bij achtereenvolgens de Vereniging Proefdiervrij en de Koningin Sophia Vereeniging tot Bescherming van (huis)Dieren. In 2007 werd hij politiek actief voor de Partij voor de Dieren in de Provinciale Staten van Limburg. In 2015 verving hij de zieke Esther Ouwehand als Kamerlid. Sinds 2017 zit hij als gekozene in de Kamer.

Dieren- of mensenpartij?

‘Die discussie verbaast mij eigenlijk een beetje. Ik doe ook veel debatten over mensendingen. Het zijn ook geen tegenstrijdige belangen. Een leefbare natuur is ook in het belang van de mens. Kijk nu met corona: mensen trokken massaal de natuur in. De natuur helpt bij het ontstressen. Een ander voorbeeld zijn de hoge medicijnprijzen. Tijdens een debat daarover heb ik erop gewezen dat die prijzen ook het gevolg zijn van de dure dierproeven. 85 procent daarvan levert niets op. Zet je geld dan op alternatieve proeven met behulp van computers, weefsel- en celkweek, en 3d-printing.’

‘Ik ga echt niet over dieren beginnen als het over Syrië gaat’

‘Ik breng dat punt ook naar voren omdat de andere partijen het niet doen. Het moet wel relevant zijn. Als het in de Kamer over een bombardement in Syrië gaat, kom ik heus niet aan met de natuur of de dieren.’

Ondanks zijn biologische achtergrond is het ondernemerschap hem niet helemaal vreemd. Wassenberg komt uit een familie van middenstanders. Opa, ooms en een neef hadden en hebben schoenenzaken in Limburg. ‘Ik kwam als kind in de winkel en het magazijn. Het was fascinerend om in al die dozen te kijken.’ Maar nog fascinerender was de natuur, die hij onderzocht met de microscoop van zijn vader en wroetend in de achtertuin. In de omgeving ging hij op zoek naar fossielen in kalksteengroeves en mergelblokken die voor huizen werden gebruikt. ‘Op mijn derde zei ik al dat ik bioloog wilde worden. Er was geen plaats voor iets anders.’

Op expeditie in de Hofvijver

Ook niet voor het bedrijfsleven dus?

‘Nee, maar dat betekent niet dat ik tégen het bedrijfsleven ben. Vooral het midden- en kleinbedrijf staat dichtbij. Multinationals zie ik als bedrijven die met de beste juristen in dienst optimaal gebruikmaken van de regelgeving. Die zorgen goed voor zichzelf. Het mkb creëert werk in de omgeving en heeft daar ook een band mee. Als het even kan probeer ik bij een aantal vaste winkels in Den Haag en Limburg bijvoorbeeld boeken en platen te kopen. Daar krijg je een praatje en suggesties aangereikt. Ze zorgen ook voor de leefbaarheid in de wijk. De afgelopen jaren is de ene na de andere boekhandel omgevallen. Wat ik dan stom vind: mensen die klagen over de leegstand in winkelstraten, maar zelf niet in die winkels kopen.’

‘Multinationals kunnen wel voor zichzelf zorgen’

Als Kamerlid ziet hij zich niet als een vertegenwoordiger van Limburgse belangen, maar van het belang van de planeet. Al klinkt dat misschien wat grootsprakerig. ‘Ik ben natuurlijk maar een miniem radertje.’ Maar de focus reikt in elk geval verder dan de eigen provincie. Als Statenlid diende hij bijvoorbeeld een – aangenomen – motie in waarmee Limburg zich uitsprak tegen het CETA-handelsverdrag tussen de Europese Unie en Canada. ‘Natuurlijk weet ik dat Limburg daar helemaal niet over gaat, maar als signaal naar het kabinet was het belangrijk. Wij waren de eerste provincie die zich uitsprak tegen het verdrag, een opmaat naar andere bestuurslagen die problemen hadden met CETA.’

Handelsverdragen leiden in zijn ogen tot de komst van goedkope buitenlandse producten die in Nederland niet voor niets duurder zijn. ‘Europa bepaalt de standaard, zeggen voorstanders van handelsverdragen. Maar hoe kan het dan dat hier bijvoorbeeld kipproducten uit Oekraïne op de markt komen die onder de Europese norm zijn?’

Maar goed, als er een motie voor het behoud van de Limburgse taal voorbijkomt, tekent hij die ook gewoon. Net als dat hij elk weekend in Limburg doorbrengt, ‘buiten de Haagse bubbel. Want daar kom ik vooral Kamerleden, beleidsmedewerkers en ambtenaren tegen, en dat creëert een eigen werkelijkheid. Met de gewone Hagenees kom ik in die bubbel niet snel in contact.’ Die – gewone Limburger – treft hij wel als hij thuis is. Kan hij meteen uitleggen dat die politici in Den Haag niet allemaal ‘zakkenvullers’ zijn.

Geeft zichzelf een: 7

‘Het bedrijfsleven is niet mijn portefeuille, maar ik steun het lokale bedrijven.’

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen?Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Mens of dier?‘Die kunnen samen, het is geen tegenstelling. Wat goed is voor mensen is goed voor dieren: goede natuur, gezond eten, geen schadelijke uitstoot.’

Markt of overheid?‘Overheid, want die heeft ethiek – als het goed is. De markt gaat vaak voor de laagste prijs.’