Slager Dalhuisen houdt een oogje in het zeil bij ouderen

‘Ik was wel blij dat ik iemand kon bellen toen ik een zachte stem hoorde: Help, ik ben gevallen’. De maaltijdbezorgservice van slager Astrid Dalhuisen fungeert ook als sociaal waarschuwingsnetwerkje. Zo gek is dat toch niet, even vragen hoe het gaat, vindt zij.

Wie de compacte slagerij in het Deventer winkelcentrum Colmschate binnenloopt, kijkt meteen aan de linkerhand in de kookhoek van Astrid Dalhuisen. Iedereen kan zien wat er allemaal in de pannen gaat. ‘Ik maak alles zelf, zegt Astrid Dalhuisen. Zij bestiert de winkel samen met haar man en een tiental personeelsleden. ‘We verwerken ons vlees ook in het zicht van iedereen. Dat doen we al dik twintig jaar, vanaf dat we begonnen in 2001.’

Kleine moeite

Elke maandag bezorgt Dalhuisen tussen de 200 en 250 zelfgemaakte maaltijden bij mensen in Deventer en omgeving. Dat zijn vooral ouderen die zelfstandig wonen en voor wie elke dag koken een te grote taak is geworden. ‘Onze bezorger zet de maaltijden op tafel of in de vriezer en vraagt dan meteen even hoe het ermee gaat. Dat is een kleine moeite, wij doen dat in de winkel ook. Voor die klanten is het ook weer even een praatje. Dat kost tijd, maar dat moet je er voor over hebben.’

Niet gegeten

Ook zonder te vragen ziet de bezorger een hoop. Want bijna terloops kun je bij het bezorgen een glimp opvangen hoe het met iemand gaat. ‘Soms komen we onaangeroerde maaltijden tegen in de diepvries en dan vragen we toch even wat meneer of mevrouw de afgelopen dagen heeft gegeten. Het komt wel voor dat blijkt dat er een paar dagen geen warm eten op tafel heeft gestaan. Ik vind het wel fijn dat wij dan aan de bel kunnen trekken. Vaak zijn het klanten die vroeger ook bij ons in de winkel kwamen, die laat je nu niet zitten.’

Vertrouwd gezicht

Inmiddels heeft Dalhuisen van elke maaltijdklant een contactadres of telefoonnummer voor als er iets vervelends aan de hand lijkt te zijn. ‘We gaan eerst even met de meneer of mevrouw praten om te kijken of wij ons niet nodeloos ongerust maken. Omdat wij een vaste bezorger hebben is hij een vertrouwd gezicht voor klanten. Bij sommige mensen is dat gesprekje best regelmatig omdat er bijvoorbeeld dementerenden bij zitten waarvan we wel eens denken dat misschien meer zorg nodig is.’

‘Help ik ben gevallen’

Piepje in huis

En je maakt wat mee als bezorger, zegt Dalhuisen. Soms is het een kwestie van een raar piepje in huis verhelpen. Dan blijkt dat de batterij van de rookmelder leeg is. Of de klok van de magnetron moet gelijkgezet worden. ‘Maar ik heb wel eens voor een dichte deur gestaan dat niemand open deed. Een paar keer geklopt en toen hoorde ik heel zacht: Help, ik ben gevallen. Op zo’n moment is het fijn dat ik weet wie ik kan bellen om te vragen wie een reservesleutel heeft.’

OndernemenvoorNLSoms lijkt het of ondernemers zich alleen bezighouden met het runnen van het bedrijf en omzet draaien. In de praktijk doen ze veel meer dan dat. Ze zetten zich in voor een sociaal bedrijf, een groene omgeving of het opruimen van zwerfafval. In de serie #OndernemenvoorNL zoekt opinieblad Forum die ondernemers op met de vraag wat ze drijft. En waarom zij vinden dat ze ook (mede)verantwoordelijk zijn voor hun omgeving. In de vorige aflevering vertelde Ruud van der Poel waarom hij een regatta organiseert voor zieke kinderen en mensen met afstand tot de samenleving. 

Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief