7 JUL, 2021 • Langs de meetlat

Sylvana Simons (BIJ1): ‘Ongelijkheid speelt ook in het bedrijfsleven’

Gelijkheid en rechtvaardigheid, dat wil Sylvana Simons van BIJ1 ook in het bedrijfsleven. Maar anoniem solliciteren als middel daartoe? ‘Daar geloof ik absoluut niet in.’

De demissionaire periode leidt nog niet tot topdrukte op het Binnenhof, maar als politieke 1-pitter heeft Sylvana Simons van BIJ1 het al druk zat. ‘Ik kom wel eens thuis en vraag me dan af waar ik die dag ook alweer over heb vergaderd, want ik heb dan 5 debatten achter de rug. En omdat onze partij gelijkheid en rechtvaardigheid centraal stelt, word ik met veel problemen van burgers geconfronteerd.’

Wie is Sylvana Simons?Toen ze anderhalf was, emigreerde Sylvana Simons (50) met haar familie van Suriname naar Nederland. Na opleidingen op een dansacademie en een kappersschool begon ze begin jaren 90 als danseres op tv. Ze presenteerde tv- en radioprogramma’s op verschillende zenders. Ook werkte ze zelfstandig als voice-over artist en was ze life & performance coach. In 2016 sloot ze zich aan bij DENK, maar verliet die partij eind dat jaar. Ze richtte vervolgens BIJ1 op. Tussen 2018 en 2020 zat ze in de gemeenteraad van Amsterdam. Dit jaar werd ze gekozen in de Tweede Kamer.

Is BIJ1 in die zin een 1-issue partij?

‘Ja, zo zou je het kunnen zeggen. Maar ongelijkheid is een breed thema omdat het veel verschillende mensen treft. Zij hebben last van de beslissingen die Den Haag neemt. Het kost veel tijd om de problemen die daaruit voortkomen op te lossen. Dat is wel frustrerend.’

Toegespitst op het bedrijfsleven, ziet ze de ongelijkheid tussen het mkb dat onder corona lijdt en ‘multinationals die steun krijgen, belasting ontwijken en op slinkse wijze bonussen uitkeren. Kleine bedrijven moeten het vaak zelf maar oplossen, alhoewel minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zeker zijn best doet met coronamaatregelen.’ BIJ1 zet zich speciaal in voor sekswerkers, die nu volgens Simons ‘onbeschermd door de regelgeving tussen wal en schip vallen’. De cultuursector heeft, gezien haar verleden, ook een streepje voor. ‘Een sector die leeft van opdracht naar opdracht. Het zijn makers die in coronatijd niet meer konden maken en dus ook geen inkomsten hadden.’

Op het gebied van de arbeidsmarkt gaat de aandacht onder meer uit naar discriminatie bij stages en sollicitaties. Maar dat betekent niet dat zij werkgevers als de vijand ziet. ‘Wij bekijken alles systematisch. En dan zie je dat het kapitalisme boemannen oplevert, en dat zijn vaak werkgevers. Maar dat maakt natuurlijk niet álle werkgevers per definitie slecht. Wel dat het systeem van geld, middelen en markt eerlijker moet. Liever coöperatie dan corporatie.’

Welke rol speelt het bedrijfsleven in de samenleving?

‘Een heel belangrijke. Het is de plek waar mensen een groot deel van de dag met elkaar verkeren en samen moeten werken om iets te produceren. Het is daarmee ook een plek van integratie. Waar je elkaar leert kennen. Dus het bedrijfsleven speelt ook een rol in het neerhalen van barrières.’

Wat vindt u in dat verband van anoniem solliciteren?

‘Daar geloof ik absoluut niet in. Bij het solliciteren thuislaten wie je bent vind ik de verkeerde boodschap. Het zou niet nodig moeten zijn voor een werkgever om jou op waarde te kunnen schatten.’

‘Ellen Brudet begon op de markt met de verkoop van gekleurde poppen toen niemand daar wat in zag. Nu heeft ze een winkel in Amsterdam – Coloured Goodies – en verkoopt ze internationaal via een webshop’

Foto: Wiebe Kiestra

Haar ouders waren werkzaam in het bedrijfsleven, op kantoor. Dat zou ze in elk geval nooit gaan doen: ‘De hele dag op dezelfde plek met dezelfde mensen hetzelfde werk doen.’ Bovendien: ze danste als kind de hele dag en wilde alleen maar danseres worden. Zo is ze uiteindelijk de tv-wereld ingerold. Ze presenteerde en initieerde verschillende radio- en tv-programma’s. Van politiek hield Simons zich verre in die tijd. ‘De politiek zat altijd verscholen in mij, maar die hield ik privé. Ik wilde een bijdrage leveren door een goed rolmodel te zijn, laten zien dat wij ook netjes Nederlands kunnen spreken en leuk meedoen.’

‘Ik móest me uitspreken. Dan maar de kop van Jut’

De omslag kwam in de uitzending van De Wereld Draait Door waarin Martin Šimek vluchtelingen ‘zwartjes’ noemde. Simons ging daar tegenin en wist dat ze daarmee de sluizen open zette. ‘Ik vond dat ik me moest uitspreken en mijn talent om mensen te motiveren en activeren moest gebruiken. Bovendien was ik gewend om met media-aandacht om te gaan. Dan maar de kop van Jut zijn.’ Ze had echter nooit gedacht dat dat uiteindelijk tot een eigen partij en de Tweede Kamer zou leiden.

Nu houdt ze kantoor in het voormalige ministerie van Koloniën, wat ze wel mooi symbolisch vindt, als eerste gekleurde fractieleider met een koloniale achtergrond. ‘Het heeft iets van taking it back. Wij zijn hier om de boel te ontregelen en dogma’s te doorbreken. Ik hoor regelmatig op het Binnenhof:’Zo doen we dat nou eenmaal.’ Dan vraag ik: waarom eigenlijk?’ Zo zet ze zich in voor genderneutrale toiletten in het Kamergebouw. ‘Vind je misschien geneuzel in de marge, maar wat nou als het jou treft?’

Meer in het algemeen: ‘De politiek zegt tegen het land hoe het moet. Wij reflecteren daarop. Als een partij in de Tweede Kamer mensen met een hoofddoek weg scheldt, kun je toch niet tegelijkertijd van de burger eisen dat die zich wél fatsoenlijk gedraagt?’

Geeft zichzelf een: 6,5

‘Vanwege mijn betrokkenheid bij onder meer de cultuursector, zzp’ers en sekswerkers. Maar ik zit hier nog maar net.’

Op de foto bij dit artikel is Sylvana Simons te zien met twee poppen. De pop linksheeftvitiligo, een aandoening die leidt tot depigmentatie van de huid. De pop rechts heeft het syndroom van down.