Obama's woorden bieden hoop op goed klimaatakkoord

10-09-2015
  • Machtige partners noodzaak in aanpak klimaatprobleem
  • Amerika lijkt daad nu bij het woord te voegen
  • Dat biedt hoop op klimaatafspraken in Parijs



Ook zijn kleinkinderen moeten straks kunnen zwemmen op Hawaii, bergen kunnen beklimmen en de schoonheid van gletsjers ervaren. Aldus president Barack Obama in een vlammende speech tegen klimaatverandering. Al eens eerder benadrukte de Amerikaanse president dat climate change aangepakt moet worden, maar deze keer lanceerde hij ook een actieplan. In het Clean Power Plan heeft hij nieuwe maatregelen opgenomen die ervoor moeten zorgen dat de VS de uitstoot van CO2 met 32 procent hebben teruggedrongen in 2030. We moeten nu aan de slag, zei hij, anders ziet de wereld er straks een stuk minder rooskleurig uit dan nu.

Dat roept het Nederlands bedrijfsleven al veel langer. Maar zonder machtige partners staat ook Nederland met lege handen. Zo'n partner is Amerika. Want nu Obama zich fel geroerd heeft als voorstander, is het te verwachten dat er meer andere, grote landen zich gaan inzetten. Dat is heel hard nodig. Alleen dan kan er straks in Parijs een klimaatakkoord gesloten worden dat echt zoden aan de dijk zet. Want we zijn er nog niet: met alle toezeggingen die zijn gedaan, stevenen we nu af op een temperatuurstijging van 3,1 graden celsius in 2100. Dat betekent dat er nog veel gedaan moet worden om die stijging te beperken tot 2 graden celsius. Daarnaast is een klimaatakkoord zinloos als niet iedereen meedoet. Europa geeft, net als Amerika, het goede voorbeeld met de ambitie om 40 procent CO2 terug te hebben gedrongen in 2030. Maar dat is zonder effect als de rest van de wereld niet meedoet. Parijs moet in elk geval een internationale markt voor CO2 opleveren en een reële prijs om CO2 te mogen uitstoten. Zo'n marktprikkel zal investeringen in CO2-arme technologie over de hele wereld aanjagen en is het belangrijkste element in de concrete aanpak van klimaatverandering. Na woorden direct de daden dus.

Daarom is het te hopen dat meer landen zich nu geroepen voelen om zich zwaarder in te zetten voor het terugdringen van CO2-uitstoot. Alleen dan kunnen er in en ná Parijs echt stappen gezet worden.

Dit artikel komt uit de print Forum