Oud-schaatser Bart Veldkamp: ‘Je kan hooguit op je bek gaan’

01-06-2017

Als iedereen zegt: niet doen, doet Bart Veldkamp het juist wel. Dat had hij als schaatser al en nu als ondernemer/eigenaar van Bart’s Bar. ‘Ik ben niet bang om mijn eigen weg te gaan.’

 

‘Vijf keer heb ik meegedaan aan de Olympische Spelen. M’n 10.000 meter tijdens de Spelen van Turijn was m’n laatste wedstrijd. Ik werd veertiende. Het was mooi om dit moment met mijn vader te hebben. Samen hebben we heel hard aan mijn schaatscarrière gewerkt. Dat begon al op mijn 10de. Hij is altijd een onderdeel geweest van wat ik deed.’

 

De laatste 10.000 meter van Bart Veldkamp 

'Dik dertig jaar was ik met schaatsen bezig geweest. Het was goed om in Turijn te kunnen stoppen. Ik had me voorgenomen om daarna even afstand te nemen van het wereldje. Maar een jaar nadat ik was gestopt, kon ik aan de slag als coach van de Amerikaanse schaatsploeg. Die kans wilde ik niet laten lopen.’

 

Als coach van de Amerikaanse schaatsploeg 

‘Ik wist al snel dat het niet mijn definitieve route was en ben gaan nadenken of ik echt nog wel in dit werk verder wilde. Het schaatswereldje is klein en de mogelijkheden zijn beperkt om als coach een stabiel en goed inkomen te verdienen. Ik wilde iets doen om onafhankelijk te zijn. En toen kwam het idee om wat te gaan doen met voeding voorbij.’

 

Tankstations 

‘Na mijn tijd als schaatser was ik teruggevallen in m’n oude routine: ontbijten en lunches schoten er bij in. M’n trek tussendoor stilde ik met producten uit de schappen van tankstations. Niet echt gezond. Ik vond het wel een uitdaging om een alternatief te ontwikkelen: een verantwoorde voedingsreep. Noten- en glutenvrij en zonder suiker. Het idee lag dicht bij mezelf. Door m’n astma was ik altijd gevoelig geweest voor slecht voedsel. Ik ben gaan experimenteren: bakken, koken. Thuis in mijn keuken en later samen met mijn moeder. Ze is orthomoleculair voedingsdeskundige en is ook nu nog bezig met het ontwikkelen van het product.’

Goud op de 10.000 meter in Albertville (1992). V.l.n.r. Johan Olav Koss (brons), Bart Veldkamp (goud) en Geir Karlstad (zilver)
Goud op de 10.000 meter in Albertville (1992). V.l.n.r. Johan Olav Koss (brons), Bart Veldkamp (goud) en Geir Karlstad (zilver)
Foto: Marcel Antonisse/ANP

‘Als beginnend ondernemer maak ik dankbaar gebruik van mijn netwerk. Zoals bij het binnenhalen van geld voor m’n project. Ik doe aan stapelfinanciering: een combinatie van een lening, geld afkomstig van investeerders, bank en sponsors, eigen vermogen en geld opgehaald via crowdfunding. Deze aanpak heeft me heel erg geholpen. Want iedereen wil toch graag een vorm van zekerheid: banken vragen wat je eigen vermogen is, investeerders vragen wat de bank doet.’

 

Crowdfunding à la Bart Veldkamp 

 

 

‘Toen ik m’n plan presenteerde, reageerde bijna iedereen op dezelfde manier: ‘Bart, het is zo risicovol. Waarom zou je er aan beginnen?’ Ik heb toch doorgezet en mijn eigen plan getrokken. In mijn schaatstijd deed ik dat ook al. Fietste ik in de zomer wedstrijden op de racefiets, terwijl veel anderen aan hardlopen deden. Bewust, omdat ik vond dat schaatsen en hardlopen niet goed samen gaan. Op m’n 12de mocht ik bij het gewest gaan schaatsen. Alleen als ik zou blijven fietsen, hield het daar op. Waarop mijn vader zei: 'Dan volg je toch je eigen route.' Ik doe dat nog steeds. Ben niet bang om mijn eigen weg te gaan. Het ergste wat me kan overkomen, is dat ik op mijn bek ga.’

 

Extreem gemotiveerd

‘Marketing, pr en dergelijke, dáár ligt mijn kracht. Niet in het aansturen van mensen. Ik ben daarom op zoek gegaan naar een partner die de productie voor z’n rekening neemt. Dat het me als schaatscoach wel lukte, komt doordat topsporters extreem gemotiveerd zijn. Tegen een atleet kan je nog zeggen: ‘We hebben een probleem met de sponsoring, je krijgt voorlopig geen geld’, en dan gaan ze toch sporten. In het gewone leven werkt dat zo niet.’

 

‘Mijn vader zei ooit: dan volg je toch je eigen route. Dat doe ik nog steeds’

 

‘De machine voor de productie van de repen wordt begin juli geleverd. Dan moet hij nog worden geplaatst en getest. En daarna: produceren. Ik verwacht dat ik Bart’s Bar eind september kan presenteren. De machine is in principe alleen bestemd voor mijn product. Maar we kunnen er als het moet ook andere repen op produceren. Dat geeft geldschieters wat meer zekerheid. De meeste partijen die meedoen delen eenzelfde visie: voeding moet en kan gezonder. Ze vinden het nog een leuk proces ook. Als het aan mij ligt, blijft het niet bij die repen. Over vijf jaar moet er een sterk merk staan met verschillende producten: puur en biologisch. Op termijn wil ik ook komen met een productlijn voor sporters. Dat ligt heel erg in het verlengde van mijn schaatsverleden. Ik heb volume nodig om een goed product voor een redelijke prijs te kunnen aanbieden. Nederland is daarvoor te klein: ik kijk ook nadrukkelijk over de grens.’

 

Bart Veldkamp werd geboren in Den Haag op 22 november 1967 en begon al jong met schaatsen. In 1988 werd hij wereldkampioen marathonschaatsen in Canada. Hij won daarna nog heel veel titels, waaronder één keer goud en twee keer brons op de Olympische Spelen. Na zijn schaatscarrière werd hij coach, eerst van de Amerikaanse schaatsploeg en later van TVM, Barts Swings en Team Stressless. Voor het tv-programma Kluners uit Kenia trainde hij in 2006 vier Kenianen die nog nooit eerder in hun leven ijs hadden gezien. Tegenwoordig is Veldkamp ondernemer en ontwikkelt een gezonde voedingsreep Bart’s Bar.