Een van haar eerste banen levert Sandra Bechthold zoveel stress op dat ze thuis komt te zitten met een burn-out. 'Ik schaamde me zo, het was ook nog vlak voor een belangrijke tentoonstelling.'
Mijn eerste stappen in de cultuursector gingen niet bepaald van een leien dakje. Sterker nog, ik kwam op een gegeven moment met een burn-out thuis te zitten. Maar als ik nu terugdenk aan die periode, dan overheerst gek genoeg een positieve take-away. De werksfeer was niet goed, maar die baan heeft mijn vuurtje voor cultuur zo enorm aangewakkerd.’
VeerkrachtVeel ondernemers weten hoe het is om te vallen en toch weer op te staan. In de serie Veerkracht laten we deze ondernemers aan het woord. Wat maakten zij mee en hoe kwamen ze hier sterker uit?‘Ik hou ervan om mensen een fijne dag te geven. En, ook niet onbelangrijk, om ze iets mee te geven om over na te denken. Daar haal ik mijn enthousiasme uit. Een vrije en open werksfeer is daar belangrijk bij, vind ik. Maar bij een van mijn eerste banen ontbrak die totaal.’
‘Als communicatiemanager moest ik ons verhaal aan ons publiek zien te verkopen. Een leuke en uitdagende functie. Daarvoor had ik altijd bij kleine, platte organisaties gewerkt, waar je zo bij elkaar naar binnen liep en een eigen pad uit kon stippelen. Dat kon daar totaal niet. Er heerste een onveilige werksfeer, medewerkers werden onder druk gezet vanuit de gedachte dat mensen dan beter presteren. In zo’n omgeving werk ik dus helemaal niet goed. Ik ben toen met een burn-out thuis terechtgekomen.’
