Als alpineskiër was Bram van Es ver gekomen. Tot het ineens mis ging

‘Toen ik door kreeg dat ik de aansluiting bij de top kon vergeten, was de lol er voor mij snel van af. Ik hield van winnen; het frustreerde me mateloos dat dat er niet meer in zat. Eind 1996 ging ik nog naar Australië voor wedstrijden. Maar ook daar presteerde ik ondermaats. Het jaar ervoor was ik er nog derde geworden, nu zat ik niet eens bij de eerste veertig.’

Met 130 kilometer per uur

‘Door de hernia stond ik minder stabiel op m’n ski’s. Niet echt handig als je met een vaartje van zo’n 130 kilometer per uur naar beneden komt zeilen. Toch duurde het nog lang voordat ik durfde toe te geven dat ik beter kon stoppen. Ik was twaalf jaar met niets anders bezig geweest. Het was m’n passie. Zet er dan maar eens een punt achter…’

‘Ik had m’n havodiploma op zak, maar zin om te studeren had ik niet. Dus aan het werk. Skiën vond ik nog steeds leuk. En ik had wat met de horeca. Ik besloot die twee te combineren. Ik gokte dat mensen het wel leuk zouden vinden om een skiclinic te volgen van de Nederlands kampioen.’

Clinics bij Snowworld

‘Internet was er nog niet. Dus moest ik de bedrijven langs om klanten binnen te halen. Ik had er gelukkig geen moeite mee om een voet tussen de deur te zetten om m’n business te verkopen. Als er interesse was, reserveerde ik bij Snowworld de baan, verzorgde ik daar een clinic en regelden zij het eten en drinken. In de jaren erna heb ik samen met twee compagnons de zaak uitgebouwd. Organiseerden we uiteenlopende evenementen, vaak met een knipoog naar de sport.’

‘Samen met een andere compagnon ben ik Pure-Liner begonnen. In 1996 kochten we een eerste schip, als anders-dan-andere locatie voor zakelijke evenementen. Al snel volgde er nog één. Deze keer met een ligplaats in Düsseldorf, speciaal voor de Duitse markt. De zaken gingen goed. Maar op een gegeven moment was het tijd voor iets nieuws.’

Drie horecazaken 

‘Een vriend van me had drie horecazaken in Amsterdam. Hij wilde horeca koppelen met events en vroeg of ik met hem wilde meedoen. Dat was in 2009. Nu hebben we drie prachtige zaken: Caffe Esprit, Vondelpark3 en Strand Zuid, pal naast het RAI-complex. Ik ben de man van de sales en de cijfers, mijn compagnon is meer de creatief, de man van de relaties. We vullen elkaar dus mooi aan.’

Kijk, dit doet Bram van Es nu