Bij het Limburgse detacheringsbureau ProfCore krijg je geen ruzie met de baas als je lid wordt van een vakbond – zoals bij Amazon. Integendeel: de baas van moederbedrijf Koobra Invest, Giel Braun, verrekent via het loon al jaren het vakbondslidmaatschap van zijn werknemers. Zelf benadrukt hij: ‘Ik ben geen missionaris, maar gewoon een zakenman.’
Giel Braun is zo iemand die alles doet. Bij het verenigingsleven betrokken, bestuurlijk actief en multi-ondernemer. Hij begon in loondienst en heeft nu decennialange ervaring met sociaal ondernemen en is daar zelfs voor onderscheiden.
Toen Braun in 2002 detacheringsbedrijf ProfCore overnam, merkte hij al snel dat het bedrijf ooit bij DSM hoorde – dat van de mijnen. ‘Vroeger droegen alle werknemers een penning met een nummer erop. Die had je overal voor nodig: om je kleren op te hangen na het douchen bijvoorbeeld. Het was ook je loonnummer.’ Maar toen hij bij ProfCore een keer hoorde dat een medewerker zich aan de balie meldde en de secretaresse niet zijn naam vroeg, maar zijn ‘mannummer’, besloot hij: ‘Hier moeten we zo snel mogelijk mee ophouden. Mensen zijn mensen, geen nummers’.
Die menselijke maat vindt Braun belangrijk. ‘Denk niet dat als je zakelijk succes hebt, het leven anders is of je beter bent. Kijk, ik kan bij een hooggeplaatste zo binnenlopen, omdat het bij mijn rol past. Maar als ik een heftruckchauffeur die in scheiding ligt, kan helpen om heel veel advocatengedoe te vermijden, doe ik dat met evenveel verve. Als je doodgaat, wie huilt er dan om jou aan je graf? Dáár gaat het om.’
Wie is Giel Braun?Samen met zijn drie zonen is Braun volledig eigenaar van Koobra-Invest. Daaronder vallen: ProfCore Group, Haan Industrial Group, Veli Vastgoed en ProfCore Participaties. In 2022 is Braun benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Vlak daarna kreeg hij ook de onderscheiding Limburger van Verdienste. Hij was penningmeester en voorzitter van de Limburgse Werkgevers Vereniging (LWV) en ook voorzitter van de provinciale Stuurgroep Internationale Werknemers.
U vraagt als ondernemer vaak aandacht voor de belangen van de werknemers. Waar komt dat vandaan?
‘Ik ben opgegroeid, in het Limburgse Heuvelland, in Voerendaal, in een katholiek gezin met een boerderijtje met koeien, varkens en kippen. Op mijn tiende zat ik dus al op de tractor. En als je huiswerk af was, ging je buiten weer aan de slag. Al dat werken heeft me met de poten in de klei gehouden. En het helpt ook dat ik zelf in loondienst heb gewerkt. En dat onze vader op zondag een werkrooster maakte en zijn kinderen consequent liet samenwerken. Daar heb ik van geleerd dat samenwerken beter is. Wat is er mooier dan succes delen? Zelfs mislukkingen kun je beter delen.’
Werken we in Nederland onvoldoende samen?
‘Ja, er moet iets veranderen. De overheid is het bedrijfsleven niet meer goedgezind. Er is een onontwarbare kluwen regels en een regeling als de Bor wordt uitgekleed, terwijl die juist bedoeld is om bedrijfsopvolging fiscaal aantrekkelijk te maken. Lokaal zie ik dat het bedrijven in Limburg wel erg lastig wordt gemaakt om in of met onze buurlanden te ondernemen. Ondertussen roept Rutte dat ‘de winsten tegen de plinten aan klotsen’. Maar dan moet je wel onderscheid maken tussen multinationals en familiebedrijven.’
‘Ik ben het wél met Rutte eens dat bedrijven stevig in de cao-buidel moeten tasten. Als je ziet hoe de welvaart na de financiële crisis verdeeld is tussen burgers, bedrijven en overheid, heeft de werknemer de allerkleinste portie gekregen. Dat moeten we repareren.’
‘Aan de andere kant zou het ook sjiek zijn dat als bedrijven wordt gevraagd meer belasting te betalen, de overheid dan rekenschap aflegt over wat ze met dat geld doet. Zelfs als ervaren bestuurder ben ik het spoor bijster. Op hoofdlijnen weet ik het wel: zoveel gaat naar de zorg, zoveel naar het leger. Maar wat gebeurt er bijvoorbeeld met de milieuheffing op energie? Welke infrastructurele verbeteringen levert dat op? Het zou zoveel beter zijn als de overheid kan laten zien wat ze binnenkrijgt en waar dat tot zichtbare verbeteringen leidt. Dat zou veel onrust wegnemen.’