Met een verzetsheld als vader had Berthold Bakker altijd het gevoel dat hij het niet kon maken om snel op te geven. Hij ontwikkelde een groot doorzettingsvermogen. Een idee voor een tweedehands- en pandjeswinkel bouwde hij uit tot een succesvol franchisemodel. ‘Ik ben feitelijk gewoon jaloers op mijn vrienden die gewoon niks kunnen doen.’
Als zijn vader met zijn oude Lada het schoolplein opdraaide, schaamde Berthold Bakker zich eigenlijk wel een beetje. Zijn vader was al 60 en reed niet in een duurdere auto, zoals de veel jongere ouders van klasgenootjes. ‘Tot ik er later achter kwam wat hij allemaal had meegemaakt in de oorlog. Achteraf vraag ik me af hoe ik ooit het lef had gehad om daar een probleem mee te hebben’, vertelt de ceo van Used Products, een grote keten van tweedehandswinkels en pandjeshuizen.
Zijn vader had zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aangesloten bij het verzet om onderduikers in Zaandam te helpen. Hij werd verraden en uiteindelijk gevangengenomen in het Duitse concentratiekamp Neuengamme. Daar wist hij twee jaar, tot aan de bevrijding, te overleven onder gruwelijke omstandigheden. Praten kon hij er niet over, tot hij in 1978 besloot erover te gaan schrijven.
Wie is Berthold Bakker?Berthold Bakker werd geboren op 20 januari 1971 in Zaandam. Na de havo studeerde hij aan de heao in Amsterdam. Daarmee stopte hij al na twee jaar omdat hij een baan vond bij een bevriende ondernemer. Van 1993 tot 1999 werkte hij als verkoper achtereenvolgens bij De Telefoongids en Holland Advertising Nieuwe Media. Bij dit laatste bedrijf was hij medewerker lokale televisiereclame in de buitendienst en later ook manager. In 2002 opende hij in Zaandam zijn eerste Used Products-winkel, naar het voorbeeld van de allereerste Used Products-winkel die zijn vriend Richard Ooijevaar in Alkmaar was gestart. Het concept: in- en verkoop van gebruikte goederen, zowel in de winkel als in een webshop. Daarnaast kunnen klanten er hun spullen verpanden. Er waren op dat moment ook al Used Products-winkels in onder meer Haarlem en Leiden. Bij de zevende winkel besloten Bakker en Ooijevaar hun eigen winkels te verkopen en het franchisemodel te professionaliseren. Bakker werd ceo. In 2016 verkocht Ooijevaar zijn laatste aandeel in het bedrijf. Medeaandeelhouder Bas Hofte vormt tegenwoordig samen met Bakker het management van Used Products Franchise. Er zijn nu 55 filialen in Nederland, drie in Roemenië, twee in Slovenië, twee in België en één in Duitsland waar in totaal ongeveer 250 mensen werken. De totale jaaromzet van de keten is goed voor ongeveer 26 miljoen euro.
Het vuur om door te gaan
‘In die artikelen kwam voor mij vooral naar voren wat voor innerlijke kracht hij had’, vertelt Bakker. ‘Waar de gemiddelde mens het opgeeft, vond hij op de een of andere manier altijd het vuur om door te gaan. Natuurlijk kwam er ook wel wat geluk bij kijken, zoals toen de trein waarin hij werd gedeporteerd vanuit de lucht onder vuur werd genomen. Hij had de tegenwoordigheid van geest om rechtop te blijven staan. De rest ging liggen. Bijna iedereen om hem heen werd doodgeschoten.’
Bakker ziet veel verbanden tussen het oorlogsverleden van zijn vader en zijn karakter. ‘Het belangrijkste is het geloof in mezelf en mijn vasthoudendheid. Misschien speelt daar ook een soort schuldgevoel ten opzichte van mijn vader en moeder een rol. Ik vond al in mijn jeugd dat ik het naar hen toe niet kon maken om snel op te geven.’ Hij herinnert zich hoe zwaar het hem viel toen hij op de middelbare school moest erkennen dat het gymnasium niet aan hem besteed was. ‘Ik ben uiteindelijk teruggegaan naar de havo. Dat heb ik toen toch wel als een nederlaag ervaren.’
Stemmetje
Als ondernemer plukt hij nu de vruchten van het doorzettingsvermogen dat hij van huis uit heeft meegekregen. Vooral in de beginjaren van Used Products, nu 21 jaar geleden, kwam dat van pas. ‘Ik was zes dagen per week aan het werk, vaak wel tot 1 uur ‘s nachts. Er was echt weleens een avondje dat ik dacht: 'Laat maar zitten, ik zet die producten morgen wel online.' Dan was er altijd dat stemmetje dat zei: Kom op, wat doe je nou moeilijk, dat ene avondje?’
‘Ik ben niet naar de begrafenis van een vriendin geweest. Daar heb ik achteraf spijt van’
Nog steeds slaat Bakker elke ochtend om half 5 zijn laptop open, zo vertelt een van zijn werknemers die hem omschrijft als een ‘keiharde werker’. Vroeger, in die beginjaren, ging hij nog weleens te ver in dat strenge arbeidsethos, zegt hij zelf. ‘Toen een vriendin van me overleed, ben ik niet naar haar begrafenis geweest omdat ik dan pas twee uur later de zaak kon openen. Dat vond ik niet kunnen. Daar heb ik achteraf spijt van. Dat vind ik nu echt te ver gaan.’