Deze fotograaf won twee etappes in de Tour de France

Als je nooit een risico neemt, win je ook nooit iets. Léon van Bon heeft als oud-profwielrenner meerdere overwinningenop zijn naam staan. En verdient tegenwoordig zijn geld als fotograaf. ‘Soms vallen alle puzzelstukjes in elkaar.’

‘Ik was altijd al bovengemiddeld geïnteresseerd geweest in fotografie. Het ging zo ver dat ik er serieus over dacht om er na mijn tijd als profwielrenner mijn beroep van te maken. Maar in het wielerwereldje was niet iedereen even enthousiast over mijn liefhebberij. Ik weet nog goed dat ik in 2011 meedeed aan de Zesdaagse van Rotterdam. Tussen de ritten door stond ik op het binnenterrein foto’s te maken. Toen de organisatoren van het evenement daar achter kwamen, maakten ze me snel duidelijk dat dit echt niet kon. Een professioneel wielrenner die rondloopt met een camera zou niet bijdragen aan het imago van de sport. Ik vond het jammer, maar ik wilde m’n wielercarrière er niet voor op het spel zetten.’

In actie tijdens de Zesdaagse van Rotterdam in 2010:

‘In 2013 ben ik gestopt met wielrennen. Daarna ben ik alsnog serieus met de fotografie aan de slag gegaan. Ik heb er een eigen bedrijf voor opgericht: Léon van Bon Photography. Als fotograaf volg ik nu wedstrijden die ik zelf ook heb gefietst. Zoals de Tour. Dat lijkt misschien bijzonder. Maar het geeft me geen speciaal gevoel. Het voelt hetzelfde als ik de Ronde van Vlaanderen sta te fotograferen. Ook die heb ik gefietst. Veel collega-fotografen zitten al heel lang in het wielrennen. Die hoef je echt niet meer te vertellen hoe de sport in elkaar zit. Ik heb geen fotovakopleiding gedaan. Maar door mijn ervaring en mijn ingangen in het wielerwereldje, heb ik in dit werk snel m’n huidige niveau weten te bereiken. Er zijn veel collega’s die bereid zijn me te helpen als ik ergens mee zou zitten. Maar ik probeer er in zo’n geval liever zelf uit te komen.’

Tour du Jour maakte een portret van Léon van Bon als fotograaf:

‘Als wielrenner kende ik mijn beperkingen. Ik was van huis uit geen klimmer. Dus zoiets als winst in een bergetappe zat er gewoon niet in. Ik heb me daar relatief gemakkelijk bij neergelegd. In de fotografie werkt het niet anders. Natuurlijk moet je kritisch zijn op je eigen werk. Maar je moet ook tevreden kunnen zijn met het behaalde resultaat. Ondanks dat het misschien niet precies is waar je op had gehoopt.’

‘Het is de kunst om je eigen weg te vinden’

‘Natuurlijk baal ik als iets niet gaat zoals ik van tevoren had bedacht. Maar dat hoort er gewoon bij. In mijn tijd als wielrenner was dat zo en nu is dat niet anders. Als je in het streven naar een maximaal resultaat risico’s durft te nemen, weet je dat er ook weleens iets mis kan gaan. Maar als je op zeker speelt, is de kans op iets moois ook een stuk kleiner. Het is de kunst je eigen weg te vinden. Ik word niet erg blij als ik bij de finish tussen twintig andere fotografen sta om een standaard foto te maken. Ik zoek liever naar iets anders. Het kán wel een foto van de winnaar zijn, maar dan gemaakt vanuit een afwijkend perspectief. Zoiets lukt niet elke dag. Maar het is wel de uitdaging.’

Paris-Roubaix dit jaar. Een gedenkwaardige rit – met commentaar van de Australische wielrennerMathew Hayman, foto’s Léon van Bon

‘Soms vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Zoals twee jaar geleden, bij de zesde etappe van de Tour, een rit met start in Abbeville en finish in Le Havre. Ik was bij het eindpunt. Overvol was het daar. Ik zag me al staan tussen al mijn collega’s. Ik dacht: ‘Dit wil ik niet. Ik moet iets anders gaan doen.’ Toen ik even daarvoor met mijn auto op de finish was afgereden, had ik gezien dat op 200 meter voor de meet een appartementencomplex stond. Het leek mij wel interessant om vanachter de ramen van één van de appartementen een foto te maken. Ik ben vanaf de finish terug gaan lopen. Vervolgens heb ik nog lang moeten praten met één van de bewoners om voor elkaar te krijgen wat ik wilde. Maar toen ik vervolgens precies die foto wist te maken die ik voor ogen had gehad, was het al die moeite dubbel en dwars waard geweest.’

En soms is Léon van Bon ook ‘commentator’. Kijk maar:

Léon van Bon werd geboren op 28 januari 1972 in het Gelderse Asperen. Van 1994-2007 is hij actief geweest als professioneel wielrenner. Dat jaar deed hij voor het eerst mee aan de Tour de France. In 1998 wist hij een etappe op zijn naam te schrijven. Van Bon was toen nog in dienst van de Rabobankploeg en won de rit over de 210 kilometer van Montauban naar Pau. Twee jaar later was hij de snelste in de etappe van Vitré naar Tours (198,5 kilometer). In juni 2003 won hij een etappe in de Ronde van Duitsland, eerder schreef hij ook de Nederlandse semi-klassieker Veenendaal-Veenendaal op zijn naam. Meer weten over de wielercarièrre van Van Bon? Kijk dan hier.