Eindelijk heeft staatssecretaris Mansveld een oplossing aangedragen om de kosten van de Europese REACH-regelgeving te drukken. De voorstellen om de hoge kosten rond de regels voor chemische stoffen te verlagen, is een prestatie van formaat. Nu moet er alleen nog een duidelijk uitvoeringsplan komen om het proces goed af te maken.
Registratie, Evaluatie, Autorisatie en restrictie van Chemische stoffen (REACH) is een Europese verordening over de productie van en handel in chemische stoffen. Het probleem is dat chemische bedrijven al hun stoffen geanalyseerd moeten hebben en dat overal uitgebreide gebruikersinformatie voor gemaakt moet worden. Dat is een dure en tijdrovende aangelegenheid, waar vooral de kleinere bedrijven last van hebben. Een recente schatting van de kosten komt uit op 331 miljoen tot 515 miljoen euro per jaar. De doelen van REACH, veilig omgaan met (gevaarlijke) stoffen en het vergroten van het concurrentievermogen van de industrie, worden zo niet makkelijker bereikt.
In 2013 concludeerde onderzoeksbureau Panteia dat circa 4 tot 6 procent van de Nederlandse mkb-bedrijven met REACH te maken heeft. Kijkend naar de praktijk, is vooral veel winst te behalen in de relatie tussen arbeidsomstandighedenwetgeving en REACH. Zo is het efficiënter als de risicobeoordeling van stoffen niet per bedrijf, maar op sectorniveau wordt gedaan. Mansveld moet nog een plan maken hoe zij verbeteringen wil doorvoeren. De bedrijfslevenorganisaties willen een informatieprogramma opzetten om branches en bedrijven in de gehele keten te ondersteunen. Het zou goed zijn als de overheid zich hier in elk geval bij aansluit.
Maar de echte winst kan in de toekomst worden behaald, door meer ruimte te geven aan een aanpak die uitgaat van risicobenadering. Bij gebrek aan goede basisgegevens wordt nu een veelvoud aan verplichtingen opgesteld over hoe om te gaan met bepaalde stoffen. In 2018 moeten alle chemische stoffen zijn geregistreerd. Dan kan worden onderzocht welke REACH-verplichtingen vereenvoudigd of zelfs geschrapt kunnen worden.
