Tachtig Europese wetsvoorstellen moeten in 2015 worden geschrapt. Dat is wat Frans Timmermans vorig jaar aankondigde toen hij aantrad als eurocommissaris voor Betere Regelgeving. Inmiddels heeft Timmermans het rode potlood ter hand genomen en op 19 mei presenteerde hij de Betere Regelagenda. Met veel goede intenties, maar met niet altijd even concrete doelstellingen.
Timmermans stelt terecht dat minder regels niet betekent dat normen omlaag gaan. Niet elke situatie heeft een aparte regel nodig, soms is gezond verstand genoeg. Het schrappen van die ruis levert een grotere transparantie op en meer slagkracht voor het bedrijfsleven. Het is wel jammer dat de agenda van Timmermans wel aantallen noemt (bijvoorbeeld 23 bestaande wetten die geschrapt kunnen worden), maar geen doelstelling voor lastenverlichting geeft. Want regels schrappen die bijna niemand gebruikt is ook nuttig, maar het effect daarvan is klein.
Een onmiskenbare verbetering is het plan van Timmermans om alle betrokkenen, dus ook bedrijven, te betrekken bij de totstandkoming van nieuwe EU-wetgeving. Zo kan helder in kaart worden gebracht wat de effecten van regelgeving zijn. Het is ook goed dat er veel meer aandacht zal zijn voor de gevolgen van EU-wetgeving voor het mkb. Timmermans neemt een voorschot door voor te stellen om het mkb zoveel mogelijk te ontzien met lichtere regelgeving.
Maar om de plannen van Timmermans te laten slagen moeten ook het Europees Parlement en de lidstaten meedoen. Lidstaten moeten bij het doorvoeren van Europese regels geen nationale koppen op die regels verzinnen en ze lastenluw invoeren. Dus zonder zwaar opgetuigde uitvoering en toezichtsorganen. Anders wordt links bijgevoegd, wat rechts is gesnoeid en dat kan niet de bedoeling zijn.
