Zijn vader kwam als Marokkaanse gastarbeider ‘op uitnodiging’ naar Nederland. Met weinig opleiding gingen hij en anderen aan de slag in fabrieken, terwijl ze verbleven in koude pensions. ‘Ik zie ze als pioniers, avonturiers. Het was bikkelhard werken, zonder klagen. Ze hielden sectoren met een personeelstekort, waaronder de industrie, overeind. Mijn vader had graag de taal beter willen leren. Mede daardoor heeft hij weinig pensioen opgebouwd. Maar hij was en is positief over Nederland als het land waar hij alle kansen kreeg om een toekomst op te bouwen.’
Zelf is Boulakjar werkzaam geweest in de welzijnssector. Hij had zelfs een tijdje een re-integratiebedrijfje. ‘De vrijheid, zelf plannen bedenken en die ook uitvoeren, niet vastzitten in stramienen’, zegt hij over zijn ondernemerschap. Van de rompslomp die erbij komt kijken voor een zzp’er, zoals de urendeclaratie en -registratie, was hij minder fan. ‘Maar ondernemend ben ik altijd wel geweest. Politici hebben volgens mij ook een ondernemersgeest, want ze hebben plannen om het beter te doen.’
Waarom bent u politicus geworden?
‘Met mijn vader keek ik altijd Kamerdebatten op tv. Ik vertaalde voor hem de moeilijke woorden die werden gebruikt. Hij was fan van Kok, Lubbers en Van Mierlo: politici met charisma en senioriteit die een bepaald vertrouwen uitstraalden. Ik werd politiek actief ten tijde van de polarisatie in 2007, toen Geert Wilders met zijn grove uitspraken kwam over mensen van mijn achtergrond en geloof. Voor mijn omgeving was hij niet iemand van de oppositie, maar stond hij voor ‘de politiek’. Familie en vrienden begonnen een plan B te maken, voor als ze weg zouden moeten uit hun geliefde Nederland. Want stel dat hij aan de macht kwam.’
‘Als politicus heb je de plicht polarisatie te voorkomen’
Boulakjar wilde niet meegaan in plan B. Zijn eerste kind was net geboren en hij wilde knokken voor het land van zijn vader, hemzelf en zijn kind. Hij meldde zich bij D66 omdat die partij in zijn ogen als enige een tegengeluid gaf tegen Wilders. ‘Ik heb een broertje dood aan polarisatie. Juist in moeilijke tijden heb je als politicus de plicht alles te doen om dat te voorkomen. Als politici het niet doen, wie dan wel? Van ons wordt leiderschap verwacht.’
Hoe vertaalt zich dat op woninggebied, uw portefeuille?
‘Het zicht op een betaalbare woning moet weer vanzelfsprekend zijn in Nederland. Als mensen geen vrije woonkeuze hebben, kan dat leiden tot onzekerheid en onvrede. En leefbaarheid is belangrijk: hoe richten we onze wijken in? In het verleden is ingezet op wijken waarin de sociale huur was geconcentreerd. Dat is niet goed voor de sociale cohesie en de veiligheid, en zo ontstaat er ook geen ondernemerschap.’ Boulakjar wil meer balans in wijken: verschillende groepen bij en door elkaar. ‘Het is niet alleen stenen stapelen maar ook een gemeenschap bouwen. Iedereen moet elkaar tegenkomen.’
Hij merkt dat projectontwikkelaars ook steeds meer op die manier kijken naar woonwijken, ‘en niet zoveel mogelijk euro’s uit een lap grond willen halen. Een woonwijk moet een soort mini-samenleving vormen.’
‘Bouw huizen voor maximaal 250.000 euro’
Het woningtekort zal voorlopig blijven, en daarom zijn radicale ideeën nodig voor een omslag, stelt hij. ‘Ik wil een tweesporenbeleid. Eén: bestaande gebouwen efficiënter gebruiken door ‘optoppen’: een paar woonlagen aan gebouwen toevoegen. Want een groot probleem op de woningmarkt is de dure grondprijs. Twee: de nieuwe woningen die je bouwt, moeten écht betaalbaar zijn. Bouw huizen naar de woonwensen van starters en alleenstaanden, voor maximaal 250.000 euro. Ondernemers laten zien dat dit kan met woningen die kant-en-klaar in de fabriek worden gebouwd. Maar gemeenten kijken de kat uit de boom, en de bouwregelgeving is daar niet op ingericht. Terwijl we er koploper in de wereld mee kunnen worden.’
Geeft zichzelf een: 7,5
‘Ik bezoek veel bedrijven, geniet van ondernemerschap en wil overbodige regels wegnemen.’
Markt of overheid?
‘Die kunnen niet zonder elkaar. De overheid bouwt geen huizen, maar is wel nodig om de markt te helpen in moeilijke tijden.’
Nederland of Marokko?
‘Nederland. Marokko is voor mij geweldig eten, zon, strand, bergen. Maar Nederland biedt de mogelijkheid voor iedereen om zich te ontwikkelen.’
Op de hoogte blijven van onze beste artikelen? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.